inceptare
transitives Verb v/t <ō, āvī, - 1.> ||incipere||Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. inceptō 2. Person 2. inceptās 3. Person 3. inceptat | 1. Person 1. inceptāmus 2. Person 2. inceptātis 3. Person 3. inceptant |
Futur | 1. Person 1. inceptābō 2. Person 2. inceptābis 3. Person 3. inceptābit | 1. Person 1. inceptābimus 2. Person 2. inceptābitis 3. Person 3. inceptābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. inceptābam 2. Person 2. inceptābās 3. Person 3. inceptābat | 1. Person 1. inceptābāmus 2. Person 2. inceptābātis 3. Person 3. inceptābant |
Perfekt | 1. Person 1. inceptāvī 2. Person 2. inceptāvisti 3. Person 3. inceptāvit | 1. Person 1. inceptāvimus 2. Person 2. inceptāvistis 3. Person 3. inceptāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. inceptāverō 2. Person 2. inceptāveris 3. Person 3. inceptāverit | 1. Person 1. inceptāverimus 2. Person 2. inceptāveritis 3. Person 3. inceptāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. inceptāveram 2. Person 2. inceptāverās 3. Person 3. inceptāverat | 1. Person 1. inceptāverāmus 2. Person 2. inceptāverātis 3. Person 3. inceptāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. inceptem 2. Person 2. inceptēs 3. Person 3. inceptet | 1. Person 1. inceptēmus 2. Person 2. inceptētis 3. Person 3. inceptent |
Imperfekt | 1. Person 1. inceptārem 2. Person 2. inceptārēs 3. Person 3. inceptāret | 1. Person 1. inceptārēmus 2. Person 2. inceptārētis 3. Person 3. inceptārent |
Perfekt | 1. Person 1. inceptāverim 2. Person 2. inceptāveris 3. Person 3. inceptāverit | 1. Person 1. inceptāverimus 2. Person 2. inceptāveritis 3. Person 3. inceptāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. inceptāvissem 2. Person 2. inceptāvissēs 3. Person 3. inceptāvisset | 1. Person 1. inceptāvissēmus 2. Person 2. inceptāvissētis 3. Person 3. inceptāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | inceptā! | inceptāte! |
Futur | 2. Person 2. inceptāto! 3. Person 3. inceptāto! | 2. Person 2. inceptātōte! 3. Person 3. inceptanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | inceptāre |
Perfekt | inceptāvisse |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | inceptāns, inceptantis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | inceptandī |
---|---|
Dativ | inceptandō |
Akkusativ | ad inceptandum |
Ablativ | inceptandō |
Supinum
- |
inceptare
intransitives Verb v/i <ō, āvī, - 1.> ||incipere||Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. inceptō 2. Person 2. inceptās 3. Person 3. inceptat | 1. Person 1. inceptāmus 2. Person 2. inceptātis 3. Person 3. inceptant |
Futur | 1. Person 1. inceptābō 2. Person 2. inceptābis 3. Person 3. inceptābit | 1. Person 1. inceptābimus 2. Person 2. inceptābitis 3. Person 3. inceptābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. inceptābam 2. Person 2. inceptābās 3. Person 3. inceptābat | 1. Person 1. inceptābāmus 2. Person 2. inceptābātis 3. Person 3. inceptābant |
Perfekt | 1. Person 1. inceptāvī 2. Person 2. inceptāvisti 3. Person 3. inceptāvit | 1. Person 1. inceptāvimus 2. Person 2. inceptāvistis 3. Person 3. inceptāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. inceptāverō 2. Person 2. inceptāveris 3. Person 3. inceptāverit | 1. Person 1. inceptāverimus 2. Person 2. inceptāveritis 3. Person 3. inceptāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. inceptāveram 2. Person 2. inceptāverās 3. Person 3. inceptāverat | 1. Person 1. inceptāverāmus 2. Person 2. inceptāverātis 3. Person 3. inceptāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. inceptem 2. Person 2. inceptēs 3. Person 3. inceptet | 1. Person 1. inceptēmus 2. Person 2. inceptētis 3. Person 3. inceptent |
Imperfekt | 1. Person 1. inceptārem 2. Person 2. inceptārēs 3. Person 3. inceptāret | 1. Person 1. inceptārēmus 2. Person 2. inceptārētis 3. Person 3. inceptārent |
Perfekt | 1. Person 1. inceptāverim 2. Person 2. inceptāveris 3. Person 3. inceptāverit | 1. Person 1. inceptāverimus 2. Person 2. inceptāveritis 3. Person 3. inceptāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. inceptāvissem 2. Person 2. inceptāvissēs 3. Person 3. inceptāvisset | 1. Person 1. inceptāvissēmus 2. Person 2. inceptāvissētis 3. Person 3. inceptāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | inceptā! | inceptāte! |
Futur | 2. Person 2. inceptāto! 3. Person 3. inceptāto! | 2. Person 2. inceptātōte! 3. Person 3. inceptanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | inceptāre |
Perfekt | inceptāvisse |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | inceptāns, inceptantis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | inceptandī |
---|---|
Dativ | inceptandō |
Akkusativ | ad inceptandum |
Ablativ | inceptandō |
Supinum
- |