improbare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. improbō 2. Person 2. improbās 3. Person 3. improbat | 1. Person 1. improbāmus 2. Person 2. improbātis 3. Person 3. improbant |
| Futur | 1. Person 1. improbābō 2. Person 2. improbābis 3. Person 3. improbābit | 1. Person 1. improbābimus 2. Person 2. improbābitis 3. Person 3. improbābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. improbābam 2. Person 2. improbābās 3. Person 3. improbābat | 1. Person 1. improbābāmus 2. Person 2. improbābātis 3. Person 3. improbābant |
| Perfekt | 1. Person 1. improbāvī 2. Person 2. improbāvisti 3. Person 3. improbāvit | 1. Person 1. improbāvimus 2. Person 2. improbāvistis 3. Person 3. improbāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. improbāverō 2. Person 2. improbāveris 3. Person 3. improbāverit | 1. Person 1. improbāverimus 2. Person 2. improbāveritis 3. Person 3. improbāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. improbāveram 2. Person 2. improbāverās 3. Person 3. improbāverat | 1. Person 1. improbāverāmus 2. Person 2. improbāverātis 3. Person 3. improbāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. improbem 2. Person 2. improbēs 3. Person 3. improbet | 1. Person 1. improbēmus 2. Person 2. improbētis 3. Person 3. improbent |
| Imperfekt | 1. Person 1. improbārem 2. Person 2. improbārēs 3. Person 3. improbāret | 1. Person 1. improbārēmus 2. Person 2. improbārētis 3. Person 3. improbārent |
| Perfekt | 1. Person 1. improbāverim 2. Person 2. improbāveris 3. Person 3. improbāverit | 1. Person 1. improbāverimus 2. Person 2. improbāveritis 3. Person 3. improbāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. improbāvissem 2. Person 2. improbāvissēs 3. Person 3. improbāvisset | 1. Person 1. improbāvissēmus 2. Person 2. improbāvissētis 3. Person 3. improbāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | improbā! | improbāte! |
| Futur | 2. Person 2. improbāto! 3. Person 3. improbāto! | 2. Person 2. improbātōte! 3. Person 3. improbanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | improbāre |
| Perfekt | improbāvisse |
| Futur | improbātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | improbāns, improbantis |
| Futur | improbātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | improbandī |
|---|---|
| Dativ | improbandō |
| Akkusativ | ad improbandum |
| Ablativ | improbandō |
Supinum
| improbātum |