implicare
<ō, āvī/uī, ātum/itum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- die Pfahlreihen miteinander verflechten
- aliquem in laqueis implicarejemanden in Schlingen verwickelnaliquem in laqueis implicare
- se dextrae alicuius implicare
- eng verbinden, unzertrennlich verknüpfen (aliquid cum re/alicui rei etwas mit etwas)im-plicāreim-plicāre
- verwickeln, verstricken (aliquem re jemanden in etwas)im-plicāreim-plicāre
- verwickelt werden, geraten (re in etwas)im-plicāre im Passivim-plicāre im Passiv
- verwirrenim-plicāreim-plicāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. implicō 2. Person 2. implicās 3. Person 3. implicat | 1. Person 1. implicāmus 2. Person 2. implicātis 3. Person 3. implicant |
| Futur | 1. Person 1. implicābō 2. Person 2. implicābis 3. Person 3. implicābit | 1. Person 1. implicābimus 2. Person 2. implicābitis 3. Person 3. implicābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. implicābam 2. Person 2. implicābās 3. Person 3. implicābat | 1. Person 1. implicābāmus 2. Person 2. implicābātis 3. Person 3. implicābant |
| Perfekt | 1. Person 1. implicāvī 2. Person 2. implicāvisti 3. Person 3. implicāvit | 1. Person 1. implicāvimus 2. Person 2. implicāvistis 3. Person 3. implicāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. implicāverō 2. Person 2. implicāveris 3. Person 3. implicāverit | 1. Person 1. implicāverimus 2. Person 2. implicāveritis 3. Person 3. implicāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. implicāveram 2. Person 2. implicāverās 3. Person 3. implicāverat | 1. Person 1. implicāverāmus 2. Person 2. implicāverātis 3. Person 3. implicāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. implicem 2. Person 2. implicēs 3. Person 3. implicet | 1. Person 1. implicēmus 2. Person 2. implicētis 3. Person 3. implicent |
| Imperfekt | 1. Person 1. implicārem 2. Person 2. implicārēs 3. Person 3. implicāret | 1. Person 1. implicārēmus 2. Person 2. implicārētis 3. Person 3. implicārent |
| Perfekt | 1. Person 1. implicāverim 2. Person 2. implicāveris 3. Person 3. implicāverit | 1. Person 1. implicāverimus 2. Person 2. implicāveritis 3. Person 3. implicāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. implicāvissem 2. Person 2. implicāvissēs 3. Person 3. implicāvisset | 1. Person 1. implicāvissēmus 2. Person 2. implicāvissētis 3. Person 3. implicāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | implicā! | implicāte! |
| Futur | 2. Person 2. implicāto! 3. Person 3. implicāto! | 2. Person 2. implicātōte! 3. Person 3. implicanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | implicāre |
| Perfekt | implicāvisse |
| Futur | implicātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | implicāns, implicantis |
| Futur | implicātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | implicandī |
|---|---|
| Dativ | implicandō |
| Akkusativ | ad implicandum |
| Ablativ | implicandō |
Supinum
| implicātum |