Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. impertīō 2. Person 2. impertīs 3. Person 3. impertīt | 1. Person 1. impertīmus 2. Person 2. impertītis 3. Person 3. impertīunt |
Futur | 1. Person 1. impertīam 2. Person 2. impertīes 3. Person 3. impertīet | 1. Person 1. impertīemus 2. Person 2. impertīetis 3. Person 3. impertīent |
Imperfekt | 1. Person 1. impertīebam 2. Person 2. impertīebās 3. Person 3. impertīebat | 1. Person 1. impertīebāmus 2. Person 2. impertīebātis 3. Person 3. impertīebant |
Perfekt | 1. Person 1. impertīvī 2. Person 2. impertīvisti 3. Person 3. impertīvit | 1. Person 1. impertīvimus 2. Person 2. impertīvistis 3. Person 3. impertīvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. impertīverō 2. Person 2. impertīveris 3. Person 3. impertīverit | 1. Person 1. impertīverimus 2. Person 2. impertīveritis 3. Person 3. impertīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. impertīveram 2. Person 2. impertīverās 3. Person 3. impertīverat | 1. Person 1. impertīverāmus 2. Person 2. impertīverātis 3. Person 3. impertīverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. impertīam 2. Person 2. impertīās 3. Person 3. impertīat | 1. Person 1. impertīāmus 2. Person 2. impertīātis 3. Person 3. impertīant |
Imperfekt | 1. Person 1. impertīrem 2. Person 2. impertīrēs 3. Person 3. impertīret | 1. Person 1. impertīrēmus 2. Person 2. impertīrētis 3. Person 3. impertīrent |
Perfekt | 1. Person 1. impertīverim 2. Person 2. impertīveris 3. Person 3. impertīverit | 1. Person 1. impertīverimus 2. Person 2. impertīveritis 3. Person 3. impertīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. impertīvissem 2. Person 2. impertīvissēs 3. Person 3. impertīvisset | 1. Person 1. impertīvissēmus 2. Person 2. impertīvissētis 3. Person 3. impertīvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | impertī! | impertīte! |
Futur | 2. Person 2. impertīto! 3. Person 3. impertīto! | 2. Person 2. impertītōte! 3. Person 3. impertīunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | impertīre |
Perfekt | impertīvisse |
Futur | impertītūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | impertīens, impertīentis |
Futur | impertītūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | impertīendī |
---|---|
Dativ | impertīendō |
Akkusativ | ad impertīendum |
Ablativ | impertīendō |
Supinum
impertītum |