Latein-Deutsch Übersetzung für "imperitare"

"imperitare" Deutsch Übersetzung

imperitare
intransitives Verb v/i <ō, āvī, ātum 1.> ||imperare||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
  • Kaiser sein
    imperitāre (mittellateinischmlat.)
    imperitāre (mittellateinischmlat.)

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. imperitō

2. Person 2. imperitās

3. Person 3. imperitat

1. Person 1. imperitāmus

2. Person 2. imperitātis

3. Person 3. imperitant

Futur

1. Person 1. imperitābō

2. Person 2. imperitābis

3. Person 3. imperitābit

1. Person 1. imperitābimus

2. Person 2. imperitābitis

3. Person 3. imperitābunt

Imperfekt

1. Person 1. imperitābam

2. Person 2. imperitābās

3. Person 3. imperitābat

1. Person 1. imperitābāmus

2. Person 2. imperitābātis

3. Person 3. imperitābant

Perfekt

1. Person 1. imperitāvī

2. Person 2. imperitāvisti

3. Person 3. imperitāvit

1. Person 1. imperitāvimus

2. Person 2. imperitāvistis

3. Person 3. imperitāvērunt

Futur 2

1. Person 1. imperitāverō

2. Person 2. imperitāveris

3. Person 3. imperitāverit

1. Person 1. imperitāverimus

2. Person 2. imperitāveritis

3. Person 3. imperitāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. imperitāveram

2. Person 2. imperitāverās

3. Person 3. imperitāverat

1. Person 1. imperitāverāmus

2. Person 2. imperitāverātis

3. Person 3. imperitāverant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. imperitem

2. Person 2. imperitēs

3. Person 3. imperitet

1. Person 1. imperitēmus

2. Person 2. imperitētis

3. Person 3. imperitent

Imperfekt

1. Person 1. imperitārem

2. Person 2. imperitārēs

3. Person 3. imperitāret

1. Person 1. imperitārēmus

2. Person 2. imperitārētis

3. Person 3. imperitārent

Perfekt

1. Person 1. imperitāverim

2. Person 2. imperitāveris

3. Person 3. imperitāverit

1. Person 1. imperitāverimus

2. Person 2. imperitāveritis

3. Person 3. imperitāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. imperitāvissem

2. Person 2. imperitāvissēs

3. Person 3. imperitāvisset

1. Person 1. imperitāvissēmus

2. Person 2. imperitāvissētis

3. Person 3. imperitāvissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

imperitā!

imperitāte!

Futur

2. Person 2. imperitāto!

3. Person 3. imperitāto!

2. Person 2. imperitātōte!

3. Person 3. imperitanto!

Infinitiv
Präsens

imperitāre

Perfekt

imperitāvisse

Futur

imperitātūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

imperitāns, imperitantis

Futur

imperitātūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

imperitandī

Dativ

imperitandō

Akkusativ

ad imperitandum

Ablativ

imperitandō

Supinum
imperitātum
imperitare
transitives Verb v/t <ō, āvī, ātum 1.> ||imperare||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
  • aequam rem imperitare
    eine gerechte Sache befehlen
    aequam rem imperitare

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. imperitō

2. Person 2. imperitās

3. Person 3. imperitat

1. Person 1. imperitāmus

2. Person 2. imperitātis

3. Person 3. imperitant

Futur

1. Person 1. imperitābō

2. Person 2. imperitābis

3. Person 3. imperitābit

1. Person 1. imperitābimus

2. Person 2. imperitābitis

3. Person 3. imperitābunt

Imperfekt

1. Person 1. imperitābam

2. Person 2. imperitābās

3. Person 3. imperitābat

1. Person 1. imperitābāmus

2. Person 2. imperitābātis

3. Person 3. imperitābant

Perfekt

1. Person 1. imperitāvī

2. Person 2. imperitāvisti

3. Person 3. imperitāvit

1. Person 1. imperitāvimus

2. Person 2. imperitāvistis

3. Person 3. imperitāvērunt

Futur 2

1. Person 1. imperitāverō

2. Person 2. imperitāveris

3. Person 3. imperitāverit

1. Person 1. imperitāverimus

2. Person 2. imperitāveritis

3. Person 3. imperitāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. imperitāveram

2. Person 2. imperitāverās

3. Person 3. imperitāverat

1. Person 1. imperitāverāmus

2. Person 2. imperitāverātis

3. Person 3. imperitāverant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. imperitem

2. Person 2. imperitēs

3. Person 3. imperitet

1. Person 1. imperitēmus

2. Person 2. imperitētis

3. Person 3. imperitent

Imperfekt

1. Person 1. imperitārem

2. Person 2. imperitārēs

3. Person 3. imperitāret

1. Person 1. imperitārēmus

2. Person 2. imperitārētis

3. Person 3. imperitārent

Perfekt

1. Person 1. imperitāverim

2. Person 2. imperitāveris

3. Person 3. imperitāverit

1. Person 1. imperitāverimus

2. Person 2. imperitāveritis

3. Person 3. imperitāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. imperitāvissem

2. Person 2. imperitāvissēs

3. Person 3. imperitāvisset

1. Person 1. imperitāvissēmus

2. Person 2. imperitāvissētis

3. Person 3. imperitāvissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

imperitā!

imperitāte!

Futur

2. Person 2. imperitāto!

3. Person 3. imperitāto!

2. Person 2. imperitātōte!

3. Person 3. imperitanto!

Infinitiv
Präsens

imperitāre

Perfekt

imperitāvisse

Futur

imperitātūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

imperitāns, imperitantis

Futur

imperitātūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

imperitandī

Dativ

imperitandō

Akkusativ

ad imperitandum

Ablativ

imperitandō

Supinum
imperitātum

Sagen Sie uns Ihre Meinung!

Wie gefällt Ihnen das Online Wörterbuch?

Vielen Dank für Ihre Bewertung!

Sie haben Feedback zu unseren Online Wörterbüchern?

Fehlt eine Übersetzung, ist Ihnen ein Fehler aufgefallen oder wollen Sie uns einfach mal loben? Füllen Sie bitte das Feedback-Formular aus. Die Angabe der E-Mail-Adresse ist optional und dient gemäß unserem Datenschutz nur zur Beantwortung Ihrer Anfrage.

Bitte bestätigen Sie, dass Sie ein Mensch sind, indem Sie ein Häkchen setzen.*

*Pflichtfeld

Bitte füllen Sie die gekennzeichneten Felder aus.

Vielen Dank für Ihr Feedback!

Besuchen Sie uns auf: