iactitare
<ō, āvī, ātum 1.> poetischpoet ||iactare|| (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- öffentlich vortragen (ridicula Lächerlichkeiten)iactitāreiactitāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. iactitō 2. Person 2. iactitās 3. Person 3. iactitat | 1. Person 1. iactitāmus 2. Person 2. iactitātis 3. Person 3. iactitant |
| Futur | 1. Person 1. iactitābō 2. Person 2. iactitābis 3. Person 3. iactitābit | 1. Person 1. iactitābimus 2. Person 2. iactitābitis 3. Person 3. iactitābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. iactitābam 2. Person 2. iactitābās 3. Person 3. iactitābat | 1. Person 1. iactitābāmus 2. Person 2. iactitābātis 3. Person 3. iactitābant |
| Perfekt | 1. Person 1. iactitāvī 2. Person 2. iactitāvisti 3. Person 3. iactitāvit | 1. Person 1. iactitāvimus 2. Person 2. iactitāvistis 3. Person 3. iactitāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. iactitāverō 2. Person 2. iactitāveris 3. Person 3. iactitāverit | 1. Person 1. iactitāverimus 2. Person 2. iactitāveritis 3. Person 3. iactitāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. iactitāveram 2. Person 2. iactitāverās 3. Person 3. iactitāverat | 1. Person 1. iactitāverāmus 2. Person 2. iactitāverātis 3. Person 3. iactitāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. iactitem 2. Person 2. iactitēs 3. Person 3. iactitet | 1. Person 1. iactitēmus 2. Person 2. iactitētis 3. Person 3. iactitent |
| Imperfekt | 1. Person 1. iactitārem 2. Person 2. iactitārēs 3. Person 3. iactitāret | 1. Person 1. iactitārēmus 2. Person 2. iactitārētis 3. Person 3. iactitārent |
| Perfekt | 1. Person 1. iactitāverim 2. Person 2. iactitāveris 3. Person 3. iactitāverit | 1. Person 1. iactitāverimus 2. Person 2. iactitāveritis 3. Person 3. iactitāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. iactitāvissem 2. Person 2. iactitāvissēs 3. Person 3. iactitāvisset | 1. Person 1. iactitāvissēmus 2. Person 2. iactitāvissētis 3. Person 3. iactitāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | iactitā! | iactitāte! |
| Futur | 2. Person 2. iactitāto! 3. Person 3. iactitāto! | 2. Person 2. iactitātōte! 3. Person 3. iactitanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | iactitāre |
| Perfekt | iactitāvisse |
| Futur | iactitātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | iactitāns, iactitantis |
| Futur | iactitātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | iactitandī |
|---|---|
| Dativ | iactitandō |
| Akkusativ | ad iactitandum |
| Ablativ | iactitandō |
Supinum
| iactitātum |