haurire
<hauriō, hausī, haustum 4.>Übersicht aller Übersetzungen
- schöpfen, herausschöpfen (aquam galeā Wasser mit dem Helm)haurīrehaurīre
- nehmen, entlehnenhaurīre figurativ, in übertragenem Sinnfighaurīre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- einsaugen, trinkenhaurīrehaurīre
- austrinken, leerenhaurīrehaurīre
- verschlingenhaurīre (nachklassischnachkl.) figurativ, in übertragenem Sinnfighaurīre (nachklassischnachkl.) figurativ, in übertragenem Sinnfig
- verzehrenhaurīre (nachklassischnachkl.) poetischpoethaurīre (nachklassischnachkl.) poetischpoet
- versinkenhaurīre im Passiv (nachklassischnachkl.) figurativ, in übertragenem Sinnfighaurīre im Passiv (nachklassischnachkl.) figurativ, in übertragenem Sinnfig
- verwunden, durchbohrenhaurīre (nachklassischnachkl.) poetischpoethaurīre (nachklassischnachkl.) poetischpoet
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. haurīō 2. Person 2. haurīs 3. Person 3. haurīt | 1. Person 1. haurīmus 2. Person 2. haurītis 3. Person 3. haurīunt |
| Futur | 1. Person 1. haurīam 2. Person 2. haurīes 3. Person 3. haurīet | 1. Person 1. haurīemus 2. Person 2. haurīetis 3. Person 3. haurīent |
| Imperfekt | 1. Person 1. haurīebam 2. Person 2. haurīebās 3. Person 3. haurīebat | 1. Person 1. haurīebāmus 2. Person 2. haurīebātis 3. Person 3. haurīebant |
| Perfekt | 1. Person 1. hausī 2. Person 2. hausisti 3. Person 3. hausit | 1. Person 1. hausimus 2. Person 2. hausistis 3. Person 3. hausērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. hauserō 2. Person 2. hauseris 3. Person 3. hauserit | 1. Person 1. hauserimus 2. Person 2. hauseritis 3. Person 3. hauserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. hauseram 2. Person 2. hauserās 3. Person 3. hauserat | 1. Person 1. hauserāmus 2. Person 2. hauserātis 3. Person 3. hauserant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. haurīam 2. Person 2. haurīās 3. Person 3. haurīat | 1. Person 1. haurīāmus 2. Person 2. haurīātis 3. Person 3. haurīant |
| Imperfekt | 1. Person 1. haurīrem 2. Person 2. haurīrēs 3. Person 3. haurīret | 1. Person 1. haurīrēmus 2. Person 2. haurīrētis 3. Person 3. haurīrent |
| Perfekt | 1. Person 1. hauserim 2. Person 2. hauseris 3. Person 3. hauserit | 1. Person 1. hauserimus 2. Person 2. hauseritis 3. Person 3. hauserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. hausissem 2. Person 2. hausissēs 3. Person 3. hausisset | 1. Person 1. hausissēmus 2. Person 2. hausissētis 3. Person 3. hausissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | haurī! | haurīte! |
| Futur | 2. Person 2. haurīto! 3. Person 3. haurīto! | 2. Person 2. haurītōte! 3. Person 3. haurīunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | haurīre |
| Perfekt | hausisse |
| Futur | hau&smacr;tūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | haurīens, haurīentis |
| Futur | hau&smacr;tūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | haurīendī |
|---|---|
| Dativ | haurīendō |
| Akkusativ | ad haurīendum |
| Ablativ | haurīendō |
Supinum
| haustum |