habiturire
<iō, habiturire, - 4.> ||habere||T. Maccius Plautus Plaut.Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. habiturīō 2. Person 2. habiturīs 3. Person 3. habiturīt | 1. Person 1. habiturīmus 2. Person 2. habiturītis 3. Person 3. habiturīunt |
| Futur | 1. Person 1. habiturīam 2. Person 2. habiturīes 3. Person 3. habiturīet | 1. Person 1. habiturīemus 2. Person 2. habiturīetis 3. Person 3. habiturīent |
| Imperfekt | 1. Person 1. habiturīebam 2. Person 2. habiturīebās 3. Person 3. habiturīebat | 1. Person 1. habiturīebāmus 2. Person 2. habiturīebātis 3. Person 3. habiturīebant |
| Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. habiturīam 2. Person 2. habiturīās 3. Person 3. habiturīat | 1. Person 1. habiturīāmus 2. Person 2. habiturīātis 3. Person 3. habiturīant |
| Imperfekt | 1. Person 1. habiturīrem 2. Person 2. habiturīrēs 3. Person 3. habiturīret | 1. Person 1. habiturīrēmus 2. Person 2. habiturīrētis 3. Person 3. habiturīrent |
| Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | habiturī! | habiturīte! |
| Futur | 2. Person 2. habiturīto! 3. Person 3. habiturīto! | 2. Person 2. habiturītōte! 3. Person 3. habiturīunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | habiturīre |
| Perfekt | - |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | habiturīens, habiturīentis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | habiturīendī |
|---|---|
| Dativ | habiturīendō |
| Akkusativ | ad habiturīendum |
| Ablativ | habiturīendō |
Supinum
| - |