exurere
<ūrō, ussī, ustum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- herausbrennen, tilgenex-ūrere (vorklassischvkl.) poetischpoetex-ūrere (vorklassischvkl.) poetischpoet
- völlig verbrennen, einäschern (oppida Städte)ex-ūrereex-ūrere
- austrocknenex-ūrere (nachklassischnachkl.) figurativ, in übertragenem Sinnfigex-ūrere (nachklassischnachkl.) figurativ, in übertragenem Sinnfig
- brennend quälenex-ūrere (nachklassischnachkl.) figurativ, in übertragenem Sinnfigex-ūrere (nachklassischnachkl.) figurativ, in übertragenem Sinnfig
- erhitzenex-ūrereex-ūrere
- zur Liebe entflammenex-ūrere figurativ, in übertragenem Sinnfigex-ūrere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. exūrō 2. Person 2. exūris 3. Person 3. exūrit | 1. Person 1. exūrimus 2. Person 2. exūritis 3. Person 3. exūrunt |
| Futur | 1. Person 1. exūram 2. Person 2. exūres 3. Person 3. exūret | 1. Person 1. exūremus 2. Person 2. exūretis 3. Person 3. exūrent |
| Imperfekt | 1. Person 1. exūrebam 2. Person 2. exūrebās 3. Person 3. exūrebat | 1. Person 1. exūrebāmus 2. Person 2. exūrebātis 3. Person 3. exūrebant |
| Perfekt | 1. Person 1. exussī 2. Person 2. exussisti 3. Person 3. exussit | 1. Person 1. exussimus 2. Person 2. exussistis 3. Person 3. exussērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. exusserō 2. Person 2. exusseris 3. Person 3. exusserit | 1. Person 1. exusserimus 2. Person 2. exusseritis 3. Person 3. exusserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. exusseram 2. Person 2. exusserās 3. Person 3. exusserat | 1. Person 1. exusserāmus 2. Person 2. exusserātis 3. Person 3. exusserant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. exūram 2. Person 2. exūrās 3. Person 3. exūrat | 1. Person 1. exūrāmus 2. Person 2. exūrātis 3. Person 3. exūrant |
| Imperfekt | 1. Person 1. exūrerem 2. Person 2. exūrerēs 3. Person 3. exūreret | 1. Person 1. exūrerēmus 2. Person 2. exūrerētis 3. Person 3. exūrerent |
| Perfekt | 1. Person 1. exusserim 2. Person 2. exusseris 3. Person 3. exusserit | 1. Person 1. exusserimus 2. Person 2. exusseritis 3. Person 3. exusserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. exussissem 2. Person 2. exussissēs 3. Person 3. exussisset | 1. Person 1. exussissēmus 2. Person 2. exussissētis 3. Person 3. exussissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | exūre! | exūrite! |
| Futur | 2. Person 2. exūrito! 3. Person 3. exūrito! | 2. Person 2. exūritōte! 3. Person 3. exūrunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | exūrere |
| Perfekt | exussisse |
| Futur | exustūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | exūrens, exūrentis |
| Futur | exustūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | exūrendī |
|---|---|
| Dativ | exūrendō |
| Akkusativ | ad exūrendum |
| Ablativ | exūrendō |
Supinum
| exustum |