exspirare
transitives Verb v/t <ō, āvī, ātum 1.> poetischpoetÜbersicht aller Übersetzungen
- aushauchen, ausspeien (flammam eine Flamme)ex-spīrāreex-spīrāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. exspīrō 2. Person 2. exspīrās 3. Person 3. exspīrat | 1. Person 1. exspīrāmus 2. Person 2. exspīrātis 3. Person 3. exspīrant |
| Futur | 1. Person 1. exspīrābō 2. Person 2. exspīrābis 3. Person 3. exspīrābit | 1. Person 1. exspīrābimus 2. Person 2. exspīrābitis 3. Person 3. exspīrābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. exspīrābam 2. Person 2. exspīrābās 3. Person 3. exspīrābat | 1. Person 1. exspīrābāmus 2. Person 2. exspīrābātis 3. Person 3. exspīrābant |
| Perfekt | 1. Person 1. exspīrāvī 2. Person 2. exspīrāvisti 3. Person 3. exspīrāvit | 1. Person 1. exspīrāvimus 2. Person 2. exspīrāvistis 3. Person 3. exspīrāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. exspīrāverō 2. Person 2. exspīrāveris 3. Person 3. exspīrāverit | 1. Person 1. exspīrāverimus 2. Person 2. exspīrāveritis 3. Person 3. exspīrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. exspīrāveram 2. Person 2. exspīrāverās 3. Person 3. exspīrāverat | 1. Person 1. exspīrāverāmus 2. Person 2. exspīrāverātis 3. Person 3. exspīrāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. exspīrem 2. Person 2. exspīrēs 3. Person 3. exspīret | 1. Person 1. exspīrēmus 2. Person 2. exspīrētis 3. Person 3. exspīrent |
| Imperfekt | 1. Person 1. exspīrārem 2. Person 2. exspīrārēs 3. Person 3. exspīrāret | 1. Person 1. exspīrārēmus 2. Person 2. exspīrārētis 3. Person 3. exspīrārent |
| Perfekt | 1. Person 1. exspīrāverim 2. Person 2. exspīrāveris 3. Person 3. exspīrāverit | 1. Person 1. exspīrāverimus 2. Person 2. exspīrāveritis 3. Person 3. exspīrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. exspīrāvissem 2. Person 2. exspīrāvissēs 3. Person 3. exspīrāvisset | 1. Person 1. exspīrāvissēmus 2. Person 2. exspīrāvissētis 3. Person 3. exspīrāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | exspīrā! | exspīrāte! |
| Futur | 2. Person 2. exspīrāto! 3. Person 3. exspīrāto! | 2. Person 2. exspīrātōte! 3. Person 3. exspīranto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | exspīrāre |
| Perfekt | exspīrāvisse |
| Futur | exspīrātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | exspīrāns, exspīrantis |
| Futur | exspīrātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | exspīrandī |
|---|---|
| Dativ | exspīrandō |
| Akkusativ | ad exspīrandum |
| Ablativ | exspīrandō |
Supinum
| exspīrātum |
exspirare
intransitives Verb v/i <ō, āvī, ātum 1.> poetischpoetÜbersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. exspīrō 2. Person 2. exspīrās 3. Person 3. exspīrat | 1. Person 1. exspīrāmus 2. Person 2. exspīrātis 3. Person 3. exspīrant |
| Futur | 1. Person 1. exspīrābō 2. Person 2. exspīrābis 3. Person 3. exspīrābit | 1. Person 1. exspīrābimus 2. Person 2. exspīrābitis 3. Person 3. exspīrābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. exspīrābam 2. Person 2. exspīrābās 3. Person 3. exspīrābat | 1. Person 1. exspīrābāmus 2. Person 2. exspīrābātis 3. Person 3. exspīrābant |
| Perfekt | 1. Person 1. exspīrāvī 2. Person 2. exspīrāvisti 3. Person 3. exspīrāvit | 1. Person 1. exspīrāvimus 2. Person 2. exspīrāvistis 3. Person 3. exspīrāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. exspīrāverō 2. Person 2. exspīrāveris 3. Person 3. exspīrāverit | 1. Person 1. exspīrāverimus 2. Person 2. exspīrāveritis 3. Person 3. exspīrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. exspīrāveram 2. Person 2. exspīrāverās 3. Person 3. exspīrāverat | 1. Person 1. exspīrāverāmus 2. Person 2. exspīrāverātis 3. Person 3. exspīrāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. exspīrem 2. Person 2. exspīrēs 3. Person 3. exspīret | 1. Person 1. exspīrēmus 2. Person 2. exspīrētis 3. Person 3. exspīrent |
| Imperfekt | 1. Person 1. exspīrārem 2. Person 2. exspīrārēs 3. Person 3. exspīrāret | 1. Person 1. exspīrārēmus 2. Person 2. exspīrārētis 3. Person 3. exspīrārent |
| Perfekt | 1. Person 1. exspīrāverim 2. Person 2. exspīrāveris 3. Person 3. exspīrāverit | 1. Person 1. exspīrāverimus 2. Person 2. exspīrāveritis 3. Person 3. exspīrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. exspīrāvissem 2. Person 2. exspīrāvissēs 3. Person 3. exspīrāvisset | 1. Person 1. exspīrāvissēmus 2. Person 2. exspīrāvissētis 3. Person 3. exspīrāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | exspīrā! | exspīrāte! |
| Futur | 2. Person 2. exspīrāto! 3. Person 3. exspīrāto! | 2. Person 2. exspīrātōte! 3. Person 3. exspīranto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | exspīrāre |
| Perfekt | exspīrāvisse |
| Futur | exspīrātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | exspīrāns, exspīrantis |
| Futur | exspīrātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | exspīrandī |
|---|---|
| Dativ | exspīrandō |
| Akkusativ | ad exspīrandum |
| Ablativ | exspīrandō |
Supinum
| exspīrātum |