exfutuere
<futuō, futuī, futūtum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- ex-futuere → siehe „ef-futuere“ex-futuere → siehe „ef-futuere“
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. exfutuō 2. Person 2. exfutuis 3. Person 3. exfutuit | 1. Person 1. exfutuimus 2. Person 2. exfutuitis 3. Person 3. exfutuunt |
| Futur | 1. Person 1. exfutuam 2. Person 2. exfutues 3. Person 3. exfutuet | 1. Person 1. exfutuemus 2. Person 2. exfutuetis 3. Person 3. exfutuent |
| Imperfekt | 1. Person 1. exfutuebam 2. Person 2. exfutuebās 3. Person 3. exfutuebat | 1. Person 1. exfutuebāmus 2. Person 2. exfutuebātis 3. Person 3. exfutuebant |
| Perfekt | 1. Person 1. exfutuī 2. Person 2. exfutuisti 3. Person 3. exfutuit | 1. Person 1. exfutuimus 2. Person 2. exfutuistis 3. Person 3. exfutuērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. exfutuerō 2. Person 2. exfutueris 3. Person 3. exfutuerit | 1. Person 1. exfutuerimus 2. Person 2. exfutueritis 3. Person 3. exfutuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. exfutueram 2. Person 2. exfutuerās 3. Person 3. exfutuerat | 1. Person 1. exfutuerāmus 2. Person 2. exfutuerātis 3. Person 3. exfutuerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. exfutuam 2. Person 2. exfutuās 3. Person 3. exfutuat | 1. Person 1. exfutuāmus 2. Person 2. exfutuātis 3. Person 3. exfutuant |
| Imperfekt | 1. Person 1. exfutuerem 2. Person 2. exfutuerēs 3. Person 3. exfutueret | 1. Person 1. exfutuerēmus 2. Person 2. exfutuerētis 3. Person 3. exfutuerent |
| Perfekt | 1. Person 1. exfutuerim 2. Person 2. exfutueris 3. Person 3. exfutuerit | 1. Person 1. exfutuerimus 2. Person 2. exfutueritis 3. Person 3. exfutuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. exfutuissem 2. Person 2. exfutuissēs 3. Person 3. exfutuisset | 1. Person 1. exfutuissēmus 2. Person 2. exfutuissētis 3. Person 3. exfutuissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | exfutue! | exfutuite! |
| Futur | 2. Person 2. exfutuito! 3. Person 3. exfutuito! | 2. Person 2. exfutuitōte! 3. Person 3. exfutuunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | exfutuere |
| Perfekt | exfutuisse |
| Futur | exfutūtūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | exfutuens, exfutuentis |
| Futur | exfutūtūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | exfutuendī |
|---|---|
| Dativ | exfutuendō |
| Akkusativ | ad exfutuendum |
| Ablativ | exfutuendō |
Supinum
| exfutūtum |