exalbescere
<albēscō, albuī, - 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- weiß werdenex-albēscere A. GelliusGell.ex-albēscere A. GelliusGell.
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. exalbēscō 2. Person 2. exalbēscis 3. Person 3. exalbēscit | 1. Person 1. exalbēscimus 2. Person 2. exalbēscitis 3. Person 3. exalbēscunt |
Futur | 1. Person 1. exalbēscam 2. Person 2. exalbēsces 3. Person 3. exalbēscet | 1. Person 1. exalbēscemus 2. Person 2. exalbēscetis 3. Person 3. exalbēscent |
Imperfekt | 1. Person 1. exalbēscebam 2. Person 2. exalbēscebās 3. Person 3. exalbēscebat | 1. Person 1. exalbēscebāmus 2. Person 2. exalbēscebātis 3. Person 3. exalbēscebant |
Perfekt | 1. Person 1. exalbuī 2. Person 2. exalbuisti 3. Person 3. exalbuit | 1. Person 1. exalbuimus 2. Person 2. exalbuistis 3. Person 3. exalbuērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. exalbuerō 2. Person 2. exalbueris 3. Person 3. exalbuerit | 1. Person 1. exalbuerimus 2. Person 2. exalbueritis 3. Person 3. exalbuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. exalbueram 2. Person 2. exalbuerās 3. Person 3. exalbuerat | 1. Person 1. exalbuerāmus 2. Person 2. exalbuerātis 3. Person 3. exalbuerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. exalbēscam 2. Person 2. exalbēscās 3. Person 3. exalbēscat | 1. Person 1. exalbēscāmus 2. Person 2. exalbēscātis 3. Person 3. exalbēscant |
Imperfekt | 1. Person 1. exalbēscerem 2. Person 2. exalbēscerēs 3. Person 3. exalbēsceret | 1. Person 1. exalbēscerēmus 2. Person 2. exalbēscerētis 3. Person 3. exalbēscerent |
Perfekt | 1. Person 1. exalbuerim 2. Person 2. exalbueris 3. Person 3. exalbuerit | 1. Person 1. exalbuerimus 2. Person 2. exalbueritis 3. Person 3. exalbuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. exalbuissem 2. Person 2. exalbuissēs 3. Person 3. exalbuisset | 1. Person 1. exalbuissēmus 2. Person 2. exalbuissētis 3. Person 3. exalbuissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | exalbēsce! | exalbēscite! |
Futur | 2. Person 2. exalbēscito! 3. Person 3. exalbēscito! | 2. Person 2. exalbēscitōte! 3. Person 3. exalbēscunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | exalbēscere |
Perfekt | exalbuisse |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | exalbēscens, exalbēscentis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | exalbēscendī |
---|---|
Dativ | exalbēscendō |
Akkusativ | ad exalbēscendum |
Ablativ | exalbēscendō |
Supinum
- |