eicere
<iciō, iēcī, iectum 3.> ||iacere2||Übersicht aller Übersetzungen
- hinauswerfen, vertreiben (ab loco/ex loco/de loco von einem Ort)ē-icereē-icere
- von sich geben, ausspeienē-icereē-icere
- anlegenē-icere Nautik, SchifffahrtSCHIFFē-icere Nautik, SchifffahrtSCHIFF
- strandenē-icere im Passiv Nautik, SchifffahrtSCHIFFē-icere im Passiv Nautik, SchifffahrtSCHIFF
- auspfeifenē-icereē-icere
- durchfallenē-icere im Passivē-icere im Passiv
- verwerfen, abweisenē-icereē-icere
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. ēiciō 2. Person 2. ēicis 3. Person 3. ēicit | 1. Person 1. ēicimus 2. Person 2. ēicitis 3. Person 3. ēiciunt |
| Futur | 1. Person 1. ēiciam 2. Person 2. ēiciēs 3. Person 3. ēiciet | 1. Person 1. ēiciēmus 2. Person 2. ēiciētis 3. Person 3. ēicient |
| Imperfekt | 1. Person 1. ēiciēbam 2. Person 2. ēiciēbās 3. Person 3. ēiciēbat | 1. Person 1. ēiciēbāmus 2. Person 2. ēiciēbātis 3. Person 3. ēiciēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. ēiēcī 2. Person 2. ēiēcīsti 3. Person 3. ēiēcit | 1. Person 1. ēiēcimus 2. Person 2. ēiēcīstis 3. Person 3. ēiēcērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. ēiēcerō 2. Person 2. ēiēceris 3. Person 3. ēiēcerit | 1. Person 1. ēiēcerimus 2. Person 2. ēiēceritis 3. Person 3. ēiēcerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. ēiēceram 2. Person 2. ēiēcerās 3. Person 3. ēiēcerat | 1. Person 1. ēiēcerāmus 2. Person 2. ēiēcerātis 3. Person 3. ēiēcerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. ēiciam 2. Person 2. ēiciās 3. Person 3. ēiciat | 1. Person 1. ēiciāmus 2. Person 2. ēiciātis 3. Person 3. ēiciant |
| Imperfekt | 1. Person 1. ēicerem 2. Person 2. ēicerēs 3. Person 3. ēiceret | 1. Person 1. ēicerēmus 2. Person 2. ēicerētis 3. Person 3. ēicerent |
| Perfekt | 1. Person 1. ēiēcerim 2. Person 2. ēiēceris 3. Person 3. ēiēcerit | 1. Person 1. ēiēcerimus 2. Person 2. ēiēceritis 3. Person 3. ēiēcerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. ēiēcīssem 2. Person 2. ēiēcīssēs 3. Person 3. ēiēcīsset | 1. Person 1. ēiēcissēmus 2. Person 2. ēiēcissētis 3. Person 3. ēiēcīssent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | ēice! | ēicite! |
| Futur | 2. Person 2. ēicito! 3. Person 3. ēicito! | 2. Person 2. ēicitōte! 3. Person 3. ēiciūnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | ēicere |
| Perfekt | ēiēcīsse |
| Futur | ēiectūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | ēiciēns, ēiciēntis |
| Futur | ēiectūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | ēiciēndī |
|---|---|
| Dativ | ēiciēndō |
| Akkusativ | ad ēiciēndum |
| Ablativ | ēiciēndō |
Supinum
| ēiectum |