efflorescere
<flōrēscō, flōruī, - 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- erblühenef-flōrescereef-flōrescere
- aufblühenef-flōrescere figurativ, in übertragenem Sinnfigef-flōrescere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. efflōrescō 2. Person 2. efflōrescis 3. Person 3. efflōrescit | 1. Person 1. efflōrescimus 2. Person 2. efflōrescitis 3. Person 3. efflōrescunt |
| Futur | 1. Person 1. efflōrescam 2. Person 2. efflōresces 3. Person 3. efflōrescet | 1. Person 1. efflōrescemus 2. Person 2. efflōrescetis 3. Person 3. efflōrescent |
| Imperfekt | 1. Person 1. efflōrescebam 2. Person 2. efflōrescebās 3. Person 3. efflōrescebat | 1. Person 1. efflōrescebāmus 2. Person 2. efflōrescebātis 3. Person 3. efflōrescebant |
| Perfekt | 1. Person 1. efflōruī 2. Person 2. efflōruisti 3. Person 3. efflōruit | 1. Person 1. efflōruimus 2. Person 2. efflōruistis 3. Person 3. efflōruērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. efflōruerō 2. Person 2. efflōrueris 3. Person 3. efflōruerit | 1. Person 1. efflōruerimus 2. Person 2. efflōrueritis 3. Person 3. efflōruerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. efflōrueram 2. Person 2. efflōruerās 3. Person 3. efflōruerat | 1. Person 1. efflōruerāmus 2. Person 2. efflōruerātis 3. Person 3. efflōruerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. efflōrescam 2. Person 2. efflōrescās 3. Person 3. efflōrescat | 1. Person 1. efflōrescāmus 2. Person 2. efflōrescātis 3. Person 3. efflōrescant |
| Imperfekt | 1. Person 1. efflōrescerem 2. Person 2. efflōrescerēs 3. Person 3. efflōresceret | 1. Person 1. efflōrescerēmus 2. Person 2. efflōrescerētis 3. Person 3. efflōrescerent |
| Perfekt | 1. Person 1. efflōruerim 2. Person 2. efflōrueris 3. Person 3. efflōruerit | 1. Person 1. efflōruerimus 2. Person 2. efflōrueritis 3. Person 3. efflōruerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. efflōruissem 2. Person 2. efflōruissēs 3. Person 3. efflōruisset | 1. Person 1. efflōruissēmus 2. Person 2. efflōruissētis 3. Person 3. efflōruissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | efflōresce! | efflōrescite! |
| Futur | 2. Person 2. efflōrescito! 3. Person 3. efflōrescito! | 2. Person 2. efflōrescitōte! 3. Person 3. efflōrescunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | efflōrescere |
| Perfekt | efflōruisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | efflōrescens, efflōrescentis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | efflōrescendī |
|---|---|
| Dativ | efflōrescendō |
| Akkusativ | ad efflōrescendum |
| Ablativ | efflōrescendō |
Supinum
| - |