dividere
<vidō, vīsī, vīsum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- trennen, (ab)sonderndī-videredī-videre
- unterscheidendī-videre figurativ, in übertragenem Sinnfigdī-videre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- planmäßig einteilendī-videredī-videre
- dividieren Divide et impera. Teile und herrsche.dī-videre (spätlateinischspätl.) MathematikMATHdī-videre (spätlateinischspätl.) MathematikMATH
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. dīvidō 2. Person 2. dīvidis 3. Person 3. dīvidit | 1. Person 1. dīvidimus 2. Person 2. dīviditis 3. Person 3. dīvidunt |
| Futur | 1. Person 1. dīvidam 2. Person 2. dīvides 3. Person 3. dīvidet | 1. Person 1. dīvidemus 2. Person 2. dīvidetis 3. Person 3. dīvident |
| Imperfekt | 1. Person 1. dīvidebam 2. Person 2. dīvidebās 3. Person 3. dīvidebat | 1. Person 1. dīvidebāmus 2. Person 2. dīvidebātis 3. Person 3. dīvidebant |
| Perfekt | 1. Person 1. dīvīsī 2. Person 2. dīvīsisti 3. Person 3. dīvīsit | 1. Person 1. dīvīsimus 2. Person 2. dīvīsistis 3. Person 3. dīvīsērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. dīvīserō 2. Person 2. dīvīseris 3. Person 3. dīvīserit | 1. Person 1. dīvīserimus 2. Person 2. dīvīseritis 3. Person 3. dīvīserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. dīvīseram 2. Person 2. dīvīserās 3. Person 3. dīvīserat | 1. Person 1. dīvīserāmus 2. Person 2. dīvīserātis 3. Person 3. dīvīserant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. dīvidam 2. Person 2. dīvidās 3. Person 3. dīvidat | 1. Person 1. dīvidāmus 2. Person 2. dīvidātis 3. Person 3. dīvidant |
| Imperfekt | 1. Person 1. dīviderem 2. Person 2. dīviderēs 3. Person 3. dīvideret | 1. Person 1. dīviderēmus 2. Person 2. dīviderētis 3. Person 3. dīviderent |
| Perfekt | 1. Person 1. dīvīserim 2. Person 2. dīvīseris 3. Person 3. dīvīserit | 1. Person 1. dīvīserimus 2. Person 2. dīvīseritis 3. Person 3. dīvīserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. dīvīsissem 2. Person 2. dīvīsissēs 3. Person 3. dīvīsisset | 1. Person 1. dīvīsissēmus 2. Person 2. dīvīsissētis 3. Person 3. dīvīsissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | dīvide! | dīvidite! |
| Futur | 2. Person 2. dīvidito! 3. Person 3. dīvidito! | 2. Person 2. dīviditōte! 3. Person 3. dīvidunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | dīvidere |
| Perfekt | dīvīsisse |
| Futur | dīvīsūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | dīvidens, dīvidentis |
| Futur | dīvīsūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | dīvidendī |
|---|---|
| Dativ | dīvidendō |
| Akkusativ | ad dīvidendum |
| Ablativ | dīvidendō |
Supinum
| dīvīsum |