dissertare
<ō, āvī, ātum 1.> ||disserere1|| (vorklassischvkl.,nachklassisch nachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dissertō 2. Person 2. dissertās 3. Person 3. dissertat | 1. Person 1. dissertāmus 2. Person 2. dissertātis 3. Person 3. dissertant |
Futur | 1. Person 1. dissertābō 2. Person 2. dissertābis 3. Person 3. dissertābit | 1. Person 1. dissertābimus 2. Person 2. dissertābitis 3. Person 3. dissertābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. dissertābam 2. Person 2. dissertābās 3. Person 3. dissertābat | 1. Person 1. dissertābāmus 2. Person 2. dissertābātis 3. Person 3. dissertābant |
Perfekt | 1. Person 1. dissertāvī 2. Person 2. dissertāvisti 3. Person 3. dissertāvit | 1. Person 1. dissertāvimus 2. Person 2. dissertāvistis 3. Person 3. dissertāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. dissertāverō 2. Person 2. dissertāveris 3. Person 3. dissertāverit | 1. Person 1. dissertāverimus 2. Person 2. dissertāveritis 3. Person 3. dissertāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dissertāveram 2. Person 2. dissertāverās 3. Person 3. dissertāverat | 1. Person 1. dissertāverāmus 2. Person 2. dissertāverātis 3. Person 3. dissertāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dissertem 2. Person 2. dissertēs 3. Person 3. dissertet | 1. Person 1. dissertēmus 2. Person 2. dissertētis 3. Person 3. dissertent |
Imperfekt | 1. Person 1. dissertārem 2. Person 2. dissertārēs 3. Person 3. dissertāret | 1. Person 1. dissertārēmus 2. Person 2. dissertārētis 3. Person 3. dissertārent |
Perfekt | 1. Person 1. dissertāverim 2. Person 2. dissertāveris 3. Person 3. dissertāverit | 1. Person 1. dissertāverimus 2. Person 2. dissertāveritis 3. Person 3. dissertāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dissertāvissem 2. Person 2. dissertāvissēs 3. Person 3. dissertāvisset | 1. Person 1. dissertāvissēmus 2. Person 2. dissertāvissētis 3. Person 3. dissertāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | dissertā! | dissertāte! |
Futur | 2. Person 2. dissertāto! 3. Person 3. dissertāto! | 2. Person 2. dissertātōte! 3. Person 3. dissertanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | dissertāre |
Perfekt | dissertāvisse |
Futur | dissertātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | dissertāns, dissertantis |
Futur | dissertātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | dissertandī |
---|---|
Dativ | dissertandō |
Akkusativ | ad dissertandum |
Ablativ | dissertandō |
Supinum
dissertātum |