desponsare
<ō, āvī, ātum 1.> ||despondere|| (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- verlobendēspōnsāredēspōnsāre
- verheiratendēspōnsāre (mittellateinischmlat.)dēspōnsāre (mittellateinischmlat.)
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dēspōnsō 2. Person 2. dēspōnsās 3. Person 3. dēspōnsat | 1. Person 1. dēspōnsāmus 2. Person 2. dēspōnsātis 3. Person 3. dēspōnsant |
Futur | 1. Person 1. dēspōnsābō 2. Person 2. dēspōnsābis 3. Person 3. dēspōnsābit | 1. Person 1. dēspōnsābimus 2. Person 2. dēspōnsābitis 3. Person 3. dēspōnsābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. dēspōnsābam 2. Person 2. dēspōnsābās 3. Person 3. dēspōnsābat | 1. Person 1. dēspōnsābāmus 2. Person 2. dēspōnsābātis 3. Person 3. dēspōnsābant |
Perfekt | 1. Person 1. dēspōnsāvī 2. Person 2. dēspōnsāvisti 3. Person 3. dēspōnsāvit | 1. Person 1. dēspōnsāvimus 2. Person 2. dēspōnsāvistis 3. Person 3. dēspōnsāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. dēspōnsāverō 2. Person 2. dēspōnsāveris 3. Person 3. dēspōnsāverit | 1. Person 1. dēspōnsāverimus 2. Person 2. dēspōnsāveritis 3. Person 3. dēspōnsāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dēspōnsāveram 2. Person 2. dēspōnsāverās 3. Person 3. dēspōnsāverat | 1. Person 1. dēspōnsāverāmus 2. Person 2. dēspōnsāverātis 3. Person 3. dēspōnsāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dēspōnsem 2. Person 2. dēspōnsēs 3. Person 3. dēspōnset | 1. Person 1. dēspōnsēmus 2. Person 2. dēspōnsētis 3. Person 3. dēspōnsent |
Imperfekt | 1. Person 1. dēspōnsārem 2. Person 2. dēspōnsārēs 3. Person 3. dēspōnsāret | 1. Person 1. dēspōnsārēmus 2. Person 2. dēspōnsārētis 3. Person 3. dēspōnsārent |
Perfekt | 1. Person 1. dēspōnsāverim 2. Person 2. dēspōnsāveris 3. Person 3. dēspōnsāverit | 1. Person 1. dēspōnsāverimus 2. Person 2. dēspōnsāveritis 3. Person 3. dēspōnsāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dēspōnsāvissem 2. Person 2. dēspōnsāvissēs 3. Person 3. dēspōnsāvisset | 1. Person 1. dēspōnsāvissēmus 2. Person 2. dēspōnsāvissētis 3. Person 3. dēspōnsāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | dēspōnsā! | dēspōnsāte! |
Futur | 2. Person 2. dēspōnsāto! 3. Person 3. dēspōnsāto! | 2. Person 2. dēspōnsātōte! 3. Person 3. dēspōnsanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | dēspōnsāre |
Perfekt | dēspōnsāvisse |
Futur | dēspōnsātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | dēspōnsāns, dēspōnsantis |
Futur | dēspōnsātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | dēspōnsandī |
---|---|
Dativ | dēspōnsandō |
Akkusativ | ad dēspōnsandum |
Ablativ | dēspōnsandō |
Supinum
dēspōnsātum |