corrigere
<rigō, rēxī, rēctum 3.> ||con, regere||Übersicht aller Übersetzungen
- berichtigen, verbessern, korrigierencor-rigere figurativ, in übertragenem Sinnfigcor-rigere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- wieder gutmachen, ausgleichencor-rigere figurativ, in übertragenem Sinnfigcor-rigere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- zurechtweisen, eines Besseren belehrencor-rigerecor-rigere
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. corrigō 2. Person 2. corrigis 3. Person 3. corrigit | 1. Person 1. corrigimus 2. Person 2. corrigitis 3. Person 3. corrigunt |
| Futur | 1. Person 1. corrigam 2. Person 2. corriges 3. Person 3. corriget | 1. Person 1. corrigemus 2. Person 2. corrigetis 3. Person 3. corrigent |
| Imperfekt | 1. Person 1. corrigebam 2. Person 2. corrigebās 3. Person 3. corrigebat | 1. Person 1. corrigebāmus 2. Person 2. corrigebātis 3. Person 3. corrigebant |
| Perfekt | 1. Person 1. corrēxī 2. Person 2. corrēxisti 3. Person 3. corrēxit | 1. Person 1. corrēximus 2. Person 2. corrēxistis 3. Person 3. corrēxērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. corrēxerō 2. Person 2. corrēxeris 3. Person 3. corrēxerit | 1. Person 1. corrēxerimus 2. Person 2. corrēxeritis 3. Person 3. corrēxerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. corrēxeram 2. Person 2. corrēxerās 3. Person 3. corrēxerat | 1. Person 1. corrēxerāmus 2. Person 2. corrēxerātis 3. Person 3. corrēxerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. corrigam 2. Person 2. corrigās 3. Person 3. corrigat | 1. Person 1. corrigāmus 2. Person 2. corrigātis 3. Person 3. corrigant |
| Imperfekt | 1. Person 1. corrigerem 2. Person 2. corrigerēs 3. Person 3. corrigeret | 1. Person 1. corrigerēmus 2. Person 2. corrigerētis 3. Person 3. corrigerent |
| Perfekt | 1. Person 1. corrēxerim 2. Person 2. corrēxeris 3. Person 3. corrēxerit | 1. Person 1. corrēxerimus 2. Person 2. corrēxeritis 3. Person 3. corrēxerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. corrēxissem 2. Person 2. corrēxissēs 3. Person 3. corrēxisset | 1. Person 1. corrēxissēmus 2. Person 2. corrēxissētis 3. Person 3. corrēxissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | corrige! | corrigite! |
| Futur | 2. Person 2. corrigito! 3. Person 3. corrigito! | 2. Person 2. corrigitōte! 3. Person 3. corrigunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | corrigere |
| Perfekt | corrēxisse |
| Futur | corrēctūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | corrigens, corrigentis |
| Futur | corrēctūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | corrigendī |
|---|---|
| Dativ | corrigendō |
| Akkusativ | ad corrigendum |
| Ablativ | corrigendō |
Supinum
| corrēctum |