conquirere
<quīrō, quīsīvī/quīsiī, quīsītum 3.> ||quaerere||Übersicht aller Übersetzungen
- zusammensuchencon-quīrerecon-quīrere
- aufzutreiben versuchencon-quīrerecon-quīrere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. conquīrō 2. Person 2. conquīris 3. Person 3. conquīrit | 1. Person 1. conquīrimus 2. Person 2. conquīritis 3. Person 3. conquīrunt |
Futur | 1. Person 1. conquīram 2. Person 2. conquīres 3. Person 3. conquīret | 1. Person 1. conquīremus 2. Person 2. conquīretis 3. Person 3. conquīrent |
Imperfekt | 1. Person 1. conquīrebam 2. Person 2. conquīrebās 3. Person 3. conquīrebat | 1. Person 1. conquīrebāmus 2. Person 2. conquīrebātis 3. Person 3. conquīrebant |
Perfekt | 1. Person 1. conquīsi(v)ī 2. Person 2. conquīs(iv)isti 3. Person 3. conquīsī(v)it | 1. Person 1. conquīsī(v)imus 2. Person 2. conquīs(iv)istis 3. Person 3. conquīsī(v)ērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. conquīsī(v)erō 2. Person 2. conquīsī(v)eris 3. Person 3. conquīsī(v)erit | 1. Person 1. conquīsī(v)erimus 2. Person 2. conquīsī(v)eritis 3. Person 3. conquīsī(v)erint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. conquīsī(v)eram 2. Person 2. conquīsi(v)erās 3. Person 3. conquīsī(v)erat | 1. Person 1. conquīsī(v)erāmus 2. Person 2. conquīsī(v)erātis 3. Person 3. conquīsī(v)erant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. conquīram 2. Person 2. conquīrās 3. Person 3. conquīrat | 1. Person 1. conquīrāmus 2. Person 2. conquīrātis 3. Person 3. conquīrant |
Imperfekt | 1. Person 1. conquīrerem 2. Person 2. conquīrerēs 3. Person 3. conquīreret | 1. Person 1. conquīrerēmus 2. Person 2. conquīrerētis 3. Person 3. conquīrerent |
Perfekt | 1. Person 1. conquīsī(v)erim 2. Person 2. conquīsi(v)eris 3. Person 3. conquīsī(v)erit | 1. Person 1. conquīsi(v)erimus 2. Person 2. conquīsi(v)eritis 3. Person 3. conquīsī(v)erint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. conquīs(īv)issem 2. Person 2. conquīs(iv)issēs 3. Person 3. conquī&smacr;(iv)isset | 1. Person 1. conquīs(īv)issēmus 2. Person 2. conquīs(iv)issētis 3. Person 3. conquīs(īv)issent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | conquīre! | conquīrite! |
Futur | 2. Person 2. conquīrito! 3. Person 3. conquīrito! | 2. Person 2. conquīritōte! 3. Person 3. conquīrunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | conquīrere |
Perfekt | conquīs(īv)isse |
Futur | conquīsītūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | conquīrens, conquīrentis |
Futur | conquīsītūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | conquīrendī |
---|---|
Dativ | conquīrendō |
Akkusativ | ad conquīrendum |
Ablativ | conquīrendō |
Supinum
conquīsītum |