conglaciare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. conglaciō 2. Person 2. conglaciās 3. Person 3. conglaciat | 1. Person 1. conglaciāmus 2. Person 2. conglaciātis 3. Person 3. conglaciant |
| Futur | 1. Person 1. conglaciābō 2. Person 2. conglaciābis 3. Person 3. conglaciābit | 1. Person 1. conglaciābimus 2. Person 2. conglaciābitis 3. Person 3. conglaciābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. conglaciābam 2. Person 2. conglaciābās 3. Person 3. conglaciābat | 1. Person 1. conglaciābāmus 2. Person 2. conglaciābātis 3. Person 3. conglaciābant |
| Perfekt | 1. Person 1. conglaciāvī 2. Person 2. conglaciāvisti 3. Person 3. conglaciāvit | 1. Person 1. conglaciāvimus 2. Person 2. conglaciāvistis 3. Person 3. conglaciāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. conglaciāverō 2. Person 2. conglaciāveris 3. Person 3. conglaciāverit | 1. Person 1. conglaciāverimus 2. Person 2. conglaciāveritis 3. Person 3. conglaciāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. conglaciāveram 2. Person 2. conglaciāverās 3. Person 3. conglaciāverat | 1. Person 1. conglaciāverāmus 2. Person 2. conglaciāverātis 3. Person 3. conglaciāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. conglaciem 2. Person 2. conglaciēs 3. Person 3. conglaciet | 1. Person 1. conglaciēmus 2. Person 2. conglaciētis 3. Person 3. conglacient |
| Imperfekt | 1. Person 1. conglaciārem 2. Person 2. conglaciārēs 3. Person 3. conglaciāret | 1. Person 1. conglaciārēmus 2. Person 2. conglaciārētis 3. Person 3. conglaciārent |
| Perfekt | 1. Person 1. conglaciāverim 2. Person 2. conglaciāveris 3. Person 3. conglaciāverit | 1. Person 1. conglaciāverimus 2. Person 2. conglaciāveritis 3. Person 3. conglaciāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. conglaciāvissem 2. Person 2. conglaciāvissēs 3. Person 3. conglaciāvisset | 1. Person 1. conglaciāvissēmus 2. Person 2. conglaciāvissētis 3. Person 3. conglaciāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | conglaciā! | conglaciāte! |
| Futur | 2. Person 2. conglaciāto! 3. Person 3. conglaciāto! | 2. Person 2. conglaciātōte! 3. Person 3. conglacianto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | conglaciāre |
| Perfekt | conglaciāvisse |
| Futur | conglaciātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | conglaciāns, conglaciantis |
| Futur | conglaciātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | conglaciandī |
|---|---|
| Dativ | conglaciandō |
| Akkusativ | ad conglaciandum |
| Ablativ | conglaciandō |
Supinum
| conglaciātum |