Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. condocefaciō 2. Person 2. condocefacis 3. Person 3. condocefacit | 1. Person 1. condocefacimus 2. Person 2. condocefacitis 3. Person 3. condocefaciunt |
Futur | 1. Person 1. condocefaciam 2. Person 2. condocefaciēs 3. Person 3. condocefaciet | 1. Person 1. condocefaciēmus 2. Person 2. condocefaciētis 3. Person 3. condocefacient |
Imperfekt | 1. Person 1. condocefaciēbam 2. Person 2. condocefaciēbās 3. Person 3. condocefaciēbat | 1. Person 1. condocefaciēbāmus 2. Person 2. condocefaciēbātis 3. Person 3. condocefaciēbant |
Perfekt | 1. Person 1. condocefēcī 2. Person 2. condocefēcīsti 3. Person 3. condocefēcit | 1. Person 1. condocefēcimus 2. Person 2. condocefēcīstis 3. Person 3. condocefēcērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. condocefēcerō 2. Person 2. condocefēceris 3. Person 3. condocefēcerit | 1. Person 1. condocefēcerimus 2. Person 2. condocefēceritis 3. Person 3. condocefēcerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. condocefēceram 2. Person 2. condocefēcerās 3. Person 3. condocefēcerat | 1. Person 1. condocefēcerāmus 2. Person 2. condocefēcerātis 3. Person 3. condocefēcerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. condocefaciam 2. Person 2. condocefaciās 3. Person 3. condocefaciat | 1. Person 1. condocefaciāmus 2. Person 2. condocefaciātis 3. Person 3. condocefaciant |
Imperfekt | 1. Person 1. condocefacerem 2. Person 2. condocefacerēs 3. Person 3. condocefaceret | 1. Person 1. condocefacerēmus 2. Person 2. condocefacerētis 3. Person 3. condocefacerent |
Perfekt | 1. Person 1. condocefēcerim 2. Person 2. condocefēceris 3. Person 3. condocefēcerit | 1. Person 1. condocefēcerimus 2. Person 2. condocefēceritis 3. Person 3. condocefēcerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. condocefēcīssem 2. Person 2. condocefēcīssēs 3. Person 3. condocefēcīsset | 1. Person 1. condocefēcissēmus 2. Person 2. condocefēcissētis 3. Person 3. condocefēcīssent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | condoceface! | condocefacite! |
Futur | 2. Person 2. condocefacito! 3. Person 3. condocefacito! | 2. Person 2. condocefacitōte! 3. Person 3. condocefaciūnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | condocefacere |
Perfekt | condocefēcīsse |
Futur | condocefactūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | condocefaciēns, condocefaciēntis |
Futur | condocefactūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | condocefaciēndī |
---|---|
Dativ | condocefaciēndō |
Akkusativ | ad condocefaciēndum |
Ablativ | condocefaciēndō |
Supinum
condocefactum |