concire
<ciō, ciī/cīvī, cītum 4.>Übersicht aller Übersetzungen
- con-cīre → siehe „con-ciēre“con-cīre → siehe „con-ciēre“
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. concīō 2. Person 2. concīs 3. Person 3. concīt | 1. Person 1. concīmus 2. Person 2. concītis 3. Person 3. concīunt |
Futur | 1. Person 1. concīam 2. Person 2. concīes 3. Person 3. concīet | 1. Person 1. concīemus 2. Person 2. concīetis 3. Person 3. concīent |
Imperfekt | 1. Person 1. concīebam 2. Person 2. concīebās 3. Person 3. concīebat | 1. Person 1. concīebāmus 2. Person 2. concīebātis 3. Person 3. concīebant |
Perfekt | 1. Person 1. concīvī 2. Person 2. concīvisti 3. Person 3. concīvit | 1. Person 1. concīvimus 2. Person 2. concīvistis 3. Person 3. concīvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. concīverō 2. Person 2. concīveris 3. Person 3. concīverit | 1. Person 1. concīverimus 2. Person 2. concīveritis 3. Person 3. concīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. concīveram 2. Person 2. concīverās 3. Person 3. concīverat | 1. Person 1. concīverāmus 2. Person 2. concīverātis 3. Person 3. concīverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. concīam 2. Person 2. concīās 3. Person 3. concīat | 1. Person 1. concīāmus 2. Person 2. concīātis 3. Person 3. concīant |
Imperfekt | 1. Person 1. concīrem 2. Person 2. concīrēs 3. Person 3. concīret | 1. Person 1. concīrēmus 2. Person 2. concīrētis 3. Person 3. concīrent |
Perfekt | 1. Person 1. concīverim 2. Person 2. concīveris 3. Person 3. concīverit | 1. Person 1. concīverimus 2. Person 2. concīveritis 3. Person 3. concīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. concīvissem 2. Person 2. concīvissēs 3. Person 3. concīvisset | 1. Person 1. concīvissēmus 2. Person 2. concīvissētis 3. Person 3. concīvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | concī! | concīte! |
Futur | 2. Person 2. concīto! 3. Person 3. concīto! | 2. Person 2. concītōte! 3. Person 3. concīunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | concīre |
Perfekt | concīvisse |
Futur | concītūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | concīens, concīentis |
Futur | concītūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | concīendī |
---|---|
Dativ | concīendō |
Akkusativ | ad concīendum |
Ablativ | concīendō |
Supinum
concītum |