concertare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. concertō 2. Person 2. concertās 3. Person 3. concertat | 1. Person 1. concertāmus 2. Person 2. concertātis 3. Person 3. concertant |
Futur | 1. Person 1. concertābō 2. Person 2. concertābis 3. Person 3. concertābit | 1. Person 1. concertābimus 2. Person 2. concertābitis 3. Person 3. concertābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. concertābam 2. Person 2. concertābās 3. Person 3. concertābat | 1. Person 1. concertābāmus 2. Person 2. concertābātis 3. Person 3. concertābant |
Perfekt | 1. Person 1. concertāvī 2. Person 2. concertāvisti 3. Person 3. concertāvit | 1. Person 1. concertāvimus 2. Person 2. concertāvistis 3. Person 3. concertāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. concertāverō 2. Person 2. concertāveris 3. Person 3. concertāverit | 1. Person 1. concertāverimus 2. Person 2. concertāveritis 3. Person 3. concertāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. concertāveram 2. Person 2. concertāverās 3. Person 3. concertāverat | 1. Person 1. concertāverāmus 2. Person 2. concertāverātis 3. Person 3. concertāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. concertem 2. Person 2. concertēs 3. Person 3. concertet | 1. Person 1. concertēmus 2. Person 2. concertētis 3. Person 3. concertent |
Imperfekt | 1. Person 1. concertārem 2. Person 2. concertārēs 3. Person 3. concertāret | 1. Person 1. concertārēmus 2. Person 2. concertārētis 3. Person 3. concertārent |
Perfekt | 1. Person 1. concertāverim 2. Person 2. concertāveris 3. Person 3. concertāverit | 1. Person 1. concertāverimus 2. Person 2. concertāveritis 3. Person 3. concertāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. concertāvissem 2. Person 2. concertāvissēs 3. Person 3. concertāvisset | 1. Person 1. concertāvissēmus 2. Person 2. concertāvissētis 3. Person 3. concertāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | concertā! | concertāte! |
Futur | 2. Person 2. concertāto! 3. Person 3. concertāto! | 2. Person 2. concertātōte! 3. Person 3. concertanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | concertāre |
Perfekt | concertāvisse |
Futur | concertātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | concertāns, concertantis |
Futur | concertātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | concertandī |
---|---|
Dativ | concertandō |
Akkusativ | ad concertandum |
Ablativ | concertandō |
Supinum
concertātum |