concelebrare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. concelebrō 2. Person 2. concelebrās 3. Person 3. concelebrat | 1. Person 1. concelebrāmus 2. Person 2. concelebrātis 3. Person 3. concelebrant |
| Futur | 1. Person 1. concelebrābō 2. Person 2. concelebrābis 3. Person 3. concelebrābit | 1. Person 1. concelebrābimus 2. Person 2. concelebrābitis 3. Person 3. concelebrābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. concelebrābam 2. Person 2. concelebrābās 3. Person 3. concelebrābat | 1. Person 1. concelebrābāmus 2. Person 2. concelebrābātis 3. Person 3. concelebrābant |
| Perfekt | 1. Person 1. concelebrāvī 2. Person 2. concelebrāvisti 3. Person 3. concelebrāvit | 1. Person 1. concelebrāvimus 2. Person 2. concelebrāvistis 3. Person 3. concelebrāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. concelebrāverō 2. Person 2. concelebrāveris 3. Person 3. concelebrāverit | 1. Person 1. concelebrāverimus 2. Person 2. concelebrāveritis 3. Person 3. concelebrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. concelebrāveram 2. Person 2. concelebrāverās 3. Person 3. concelebrāverat | 1. Person 1. concelebrāverāmus 2. Person 2. concelebrāverātis 3. Person 3. concelebrāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. concelebrem 2. Person 2. concelebrēs 3. Person 3. concelebret | 1. Person 1. concelebrēmus 2. Person 2. concelebrētis 3. Person 3. concelebrent |
| Imperfekt | 1. Person 1. concelebrārem 2. Person 2. concelebrārēs 3. Person 3. concelebrāret | 1. Person 1. concelebrārēmus 2. Person 2. concelebrārētis 3. Person 3. concelebrārent |
| Perfekt | 1. Person 1. concelebrāverim 2. Person 2. concelebrāveris 3. Person 3. concelebrāverit | 1. Person 1. concelebrāverimus 2. Person 2. concelebrāveritis 3. Person 3. concelebrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. concelebrāvissem 2. Person 2. concelebrāvissēs 3. Person 3. concelebrāvisset | 1. Person 1. concelebrāvissēmus 2. Person 2. concelebrāvissētis 3. Person 3. concelebrāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | concelebrā! | concelebrāte! |
| Futur | 2. Person 2. concelebrāto! 3. Person 3. concelebrāto! | 2. Person 2. concelebrātōte! 3. Person 3. concelebranto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | concelebrāre |
| Perfekt | concelebrāvisse |
| Futur | concelebrātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | concelebrāns, concelebrantis |
| Futur | concelebrātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | concelebrandī |
|---|---|
| Dativ | concelebrandō |
| Akkusativ | ad concelebrandum |
| Ablativ | concelebrandō |
Supinum
| concelebrātum |