circumfundere
transitives Verb v/t <fundō, fūdī, fūsum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- übergießencircum-funderecircum-fundere
- umgebencircum-fundere figurativ, in übertragenem Sinnfigcircum-fundere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. circumfundō 2. Person 2. circumfundis 3. Person 3. circumfundit | 1. Person 1. circumfundimus 2. Person 2. circumfunditis 3. Person 3. circumfundunt |
Futur | 1. Person 1. circumfundam 2. Person 2. circumfundes 3. Person 3. circumfundet | 1. Person 1. circumfundemus 2. Person 2. circumfundetis 3. Person 3. circumfundent |
Imperfekt | 1. Person 1. circumfundebam 2. Person 2. circumfundebās 3. Person 3. circumfundebat | 1. Person 1. circumfundebāmus 2. Person 2. circumfundebātis 3. Person 3. circumfundebant |
Perfekt | 1. Person 1. circumfūdī 2. Person 2. circumfūdisti 3. Person 3. circumfūdit | 1. Person 1. circumfūdimus 2. Person 2. circumfūdistis 3. Person 3. circumfūdērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. circumfūderō 2. Person 2. circumfūderis 3. Person 3. circumfūderit | 1. Person 1. circumfūderimus 2. Person 2. circumfūderitis 3. Person 3. circumfūderint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumfūderam 2. Person 2. circumfūderās 3. Person 3. circumfūderat | 1. Person 1. circumfūderāmus 2. Person 2. circumfūderātis 3. Person 3. circumfūderant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. circumfundam 2. Person 2. circumfundās 3. Person 3. circumfundat | 1. Person 1. circumfundāmus 2. Person 2. circumfundātis 3. Person 3. circumfundant |
Imperfekt | 1. Person 1. circumfunderem 2. Person 2. circumfunderēs 3. Person 3. circumfunderet | 1. Person 1. circumfunderēmus 2. Person 2. circumfunderētis 3. Person 3. circumfunderent |
Perfekt | 1. Person 1. circumfūderim 2. Person 2. circumfūderis 3. Person 3. circumfūderit | 1. Person 1. circumfūderimus 2. Person 2. circumfūderitis 3. Person 3. circumfūderint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumfūdissem 2. Person 2. circumfūdissēs 3. Person 3. circumfūdisset | 1. Person 1. circumfūdissēmus 2. Person 2. circumfūdissētis 3. Person 3. circumfūdissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | circumfunde! | circumfundite! |
Futur | 2. Person 2. circumfundito! 3. Person 3. circumfundito! | 2. Person 2. circumfunditōte! 3. Person 3. circumfundunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | circumfundere |
Perfekt | circumfūdisse |
Futur | circumfūsūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | circumfundens, circumfundentis |
Futur | circumfūsūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | circumfundendī |
---|---|
Dativ | circumfundendō |
Akkusativ | ad circumfundendum |
Ablativ | circumfundendō |
Supinum
circumfūsum |
circumfundere
intransitives Verb v/i <fundō, fūdī, fūsum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- umgebencircum-funderecircum-fundere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. circumfundō 2. Person 2. circumfundis 3. Person 3. circumfundit | 1. Person 1. circumfundimus 2. Person 2. circumfunditis 3. Person 3. circumfundunt |
Futur | 1. Person 1. circumfundam 2. Person 2. circumfundes 3. Person 3. circumfundet | 1. Person 1. circumfundemus 2. Person 2. circumfundetis 3. Person 3. circumfundent |
Imperfekt | 1. Person 1. circumfundebam 2. Person 2. circumfundebās 3. Person 3. circumfundebat | 1. Person 1. circumfundebāmus 2. Person 2. circumfundebātis 3. Person 3. circumfundebant |
Perfekt | 1. Person 1. circumfūdī 2. Person 2. circumfūdisti 3. Person 3. circumfūdit | 1. Person 1. circumfūdimus 2. Person 2. circumfūdistis 3. Person 3. circumfūdērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. circumfūderō 2. Person 2. circumfūderis 3. Person 3. circumfūderit | 1. Person 1. circumfūderimus 2. Person 2. circumfūderitis 3. Person 3. circumfūderint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumfūderam 2. Person 2. circumfūderās 3. Person 3. circumfūderat | 1. Person 1. circumfūderāmus 2. Person 2. circumfūderātis 3. Person 3. circumfūderant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. circumfundam 2. Person 2. circumfundās 3. Person 3. circumfundat | 1. Person 1. circumfundāmus 2. Person 2. circumfundātis 3. Person 3. circumfundant |
Imperfekt | 1. Person 1. circumfunderem 2. Person 2. circumfunderēs 3. Person 3. circumfunderet | 1. Person 1. circumfunderēmus 2. Person 2. circumfunderētis 3. Person 3. circumfunderent |
Perfekt | 1. Person 1. circumfūderim 2. Person 2. circumfūderis 3. Person 3. circumfūderit | 1. Person 1. circumfūderimus 2. Person 2. circumfūderitis 3. Person 3. circumfūderint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. circumfūdissem 2. Person 2. circumfūdissēs 3. Person 3. circumfūdisset | 1. Person 1. circumfūdissēmus 2. Person 2. circumfūdissētis 3. Person 3. circumfūdissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | circumfunde! | circumfundite! |
Futur | 2. Person 2. circumfundito! 3. Person 3. circumfundito! | 2. Person 2. circumfunditōte! 3. Person 3. circumfundunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | circumfundere |
Perfekt | circumfūdisse |
Futur | circumfūsūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | circumfundens, circumfundentis |
Futur | circumfūsūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | circumfundendī |
---|---|
Dativ | circumfundendō |
Akkusativ | ad circumfundendum |
Ablativ | circumfundendō |
Supinum
circumfūsum |