assumere
<sūmō, sūmpsī, sūmptum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- sich herausnehmenas-sūmereas-sūmere
- als Untersatz in einem Syllogismus aufstellenas-sūmere PhilosophiePHILas-sūmere PhilosophiePHIL
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. assūmō 2. Person 2. assūmis 3. Person 3. assūmit | 1. Person 1. assūmimus 2. Person 2. assūmitis 3. Person 3. assūmunt |
| Futur | 1. Person 1. assūmam 2. Person 2. assūmes 3. Person 3. assūmet | 1. Person 1. assūmemus 2. Person 2. assūmetis 3. Person 3. assūment |
| Imperfekt | 1. Person 1. assūmebam 2. Person 2. assūmebās 3. Person 3. assūmebat | 1. Person 1. assūmebāmus 2. Person 2. assūmebātis 3. Person 3. assūmebant |
| Perfekt | 1. Person 1. assūmpsī 2. Person 2. assūmpsisti 3. Person 3. assūmpsit | 1. Person 1. assūmpsimus 2. Person 2. assūmpsistis 3. Person 3. assūmpsērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. assūmpserō 2. Person 2. assūmpseris 3. Person 3. assūmpserit | 1. Person 1. assūmpserimus 2. Person 2. assūmpseritis 3. Person 3. assūmpserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. assūmpseram 2. Person 2. assūmpserās 3. Person 3. assūmpserat | 1. Person 1. assūmpserāmus 2. Person 2. assūmpserātis 3. Person 3. assūmpserant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. assūmam 2. Person 2. assūmās 3. Person 3. assūmat | 1. Person 1. assūmāmus 2. Person 2. assūmātis 3. Person 3. assūmant |
| Imperfekt | 1. Person 1. assūmerem 2. Person 2. assūmerēs 3. Person 3. assūmeret | 1. Person 1. assūmerēmus 2. Person 2. assūmerētis 3. Person 3. assūmerent |
| Perfekt | 1. Person 1. assūmpserim 2. Person 2. assūmpseris 3. Person 3. assūmpserit | 1. Person 1. assūmpserimus 2. Person 2. assūmpseritis 3. Person 3. assūmpserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. assūmpsissem 2. Person 2. assūmpsissēs 3. Person 3. assūmpsisset | 1. Person 1. assūmpsissēmus 2. Person 2. assūmpsissētis 3. Person 3. assūmpsissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | assūme! | assūmite! |
| Futur | 2. Person 2. assūmito! 3. Person 3. assūmito! | 2. Person 2. assūmitōte! 3. Person 3. assūmunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | assūmere |
| Perfekt | assūmpsisse |
| Futur | assūmptūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | assūmens, assūmentis |
| Futur | assūmptūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | assūmendī |
|---|---|
| Dativ | assūmendō |
| Akkusativ | ad assūmendum |
| Ablativ | assūmendō |
Supinum
| assūmptum |