Übersicht aller Übersetzungen
- rem publicam aedificare figurativ, in übertragenem Sinnfigeinen Staat gründenrem publicam aedificare figurativ, in übertragenem Sinnfig
- bebauenaedificāre (nachklassischnachkl.)aedificāre (nachklassischnachkl.)
- (geistlich) erbauenaedificāre (mittellateinischmlat.)aedificāre (mittellateinischmlat.)
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. aedificō 2. Person 2. aedificās 3. Person 3. aedificat | 1. Person 1. aedificāmus 2. Person 2. aedificātis 3. Person 3. aedificant |
| Futur | 1. Person 1. aedificābō 2. Person 2. aedificābis 3. Person 3. aedificābit | 1. Person 1. aedificābimus 2. Person 2. aedificābitis 3. Person 3. aedificābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. aedificābam 2. Person 2. aedificābās 3. Person 3. aedificābat | 1. Person 1. aedificābāmus 2. Person 2. aedificābātis 3. Person 3. aedificābant |
| Perfekt | 1. Person 1. aedificāvī 2. Person 2. aedificāvisti 3. Person 3. aedificāvit | 1. Person 1. aedificāvimus 2. Person 2. aedificāvistis 3. Person 3. aedificāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. aedificāverō 2. Person 2. aedificāveris 3. Person 3. aedificāverit | 1. Person 1. aedificāverimus 2. Person 2. aedificāveritis 3. Person 3. aedificāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. aedificāveram 2. Person 2. aedificāverās 3. Person 3. aedificāverat | 1. Person 1. aedificāverāmus 2. Person 2. aedificāverātis 3. Person 3. aedificāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. aedificem 2. Person 2. aedificēs 3. Person 3. aedificet | 1. Person 1. aedificēmus 2. Person 2. aedificētis 3. Person 3. aedificent |
| Imperfekt | 1. Person 1. aedificārem 2. Person 2. aedificārēs 3. Person 3. aedificāret | 1. Person 1. aedificārēmus 2. Person 2. aedificārētis 3. Person 3. aedificārent |
| Perfekt | 1. Person 1. aedificāverim 2. Person 2. aedificāveris 3. Person 3. aedificāverit | 1. Person 1. aedificāverimus 2. Person 2. aedificāveritis 3. Person 3. aedificāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. aedificāvissem 2. Person 2. aedificāvissēs 3. Person 3. aedificāvisset | 1. Person 1. aedificāvissēmus 2. Person 2. aedificāvissētis 3. Person 3. aedificāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | aedificā! | aedificāte! |
| Futur | 2. Person 2. aedificāto! 3. Person 3. aedificāto! | 2. Person 2. aedificātōte! 3. Person 3. aedificanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | aedificāre |
| Perfekt | aedificāvisse |
| Futur | aedificātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | aedificāns, aedificantis |
| Futur | aedificātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | aedificandī |
|---|---|
| Dativ | aedificandō |
| Akkusativ | ad aedificandum |
| Ablativ | aedificandō |
Supinum
| aedificātum |