Latein-Deutsch Übersetzung für "su le mani"

"su le mani" Deutsch Übersetzung

Meinten Sie mansi, mane, lea oder lb.?
manipulus
Maskulinum m <ī> ||manus||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • Hand voll, Bündel
    mani-pulus (unklassischunkl.)
    mani-pulus (unklassischunkl.)
  • Manipel Drittel einer Kohorte
    mani-pulus figurativ, in übertragenem Sinnfig
    mani-pulus figurativ, in übertragenem Sinnfig
  • Schar
    mani-pulus figurativ, in übertragenem Sinnfig
    mani-pulus figurativ, in übertragenem Sinnfig

Deklinationen

Singular Plural
Nominativ

singular sg manipulus

plural pl manipulī

Genitiv

singular sg manipulī

plural pl manipulōrum

Dativ

singular sg manipulō

plural pl manipulīs

Akkusativ

singular sg manipulum

plural pl manipulōs

Ablativ

singular sg manipulō

plural pl manipulīs

Vokativ

singular sg manipule

plural pl manipulī

suspexi

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

mehercle
, meherculēsInterjektion int

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • beim Herkules!
    meherc(u)le
    meherc(u)le
  • meherc(u)le → siehe „Herculēs
    meherc(u)le → siehe „Herculēs
mani

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • mānī Lokativ → siehe „māne
    mānī Lokativ → siehe „māne
suovetaurilia
Neutrum Plural npl <suovetaurīlium> ||sus, ovis, taurus||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • Reinigungsopfer bei dem ein Eber, ein Widderund u. ein Stier geopfert wurden
    su-ove-taurīlia
    su-ove-taurīlia

Deklinationen

Singular Plural
Nominativ

singular sg

plural pl suovetaurilia

Genitiv

singular sg

plural pl suovetaurilium

Dativ

singular sg

plural pl suovetaurilibus

Akkusativ

singular sg

plural pl suovetaurilia

Ablativ

singular sg

plural pl suovetaurilibus

Vokativ

singular sg

plural pl suovetaurilia

Hercules
Maskulinum m <Herculisund u. Herculī>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • Herkules
    Herculēs MythologieMYTH
    Herakles berühmtester Held der griech. Mythologie mit übermenschlichen Kräften
    Herculēs MythologieMYTH
    Herculēs MythologieMYTH
Beispiele
  • herc(u)leund u. mehercle
    beim Herkules!, wahrhaftig! nur von Männern gebrauchte Beteuerungsformel
    herc(u)leund u. mehercle

Deklinationen

Singular
Nominativ

singular sg Hercules

Genitiv

singular sg Herculis

Dativ

singular sg Herculi

Akkusativ

singular sg Herculem

Ablativ

singular sg Hercule

Vokativ

singular sg Hercules

suspirare
intransitives Verb v/i <ō, āvī, ātum 1.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • atmen, aufatmen
    su-spīrāre
    su-spīrāre
Beispiele
  • seufzen
    su-spīrāre
    su-spīrāre
  • sich sehnen (in aliquo/aliqua nach jemandem (einem Mann / einer Frau))
    su-spīrāre
    su-spīrāre

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. suspīrō

2. Person 2. suspīrās

3. Person 3. suspīrat

1. Person 1. suspīrāmus

2. Person 2. suspīrātis

3. Person 3. suspīrant

Futur

1. Person 1. suspīrābō

2. Person 2. suspīrābis

3. Person 3. suspīrābit

1. Person 1. suspīrābimus

2. Person 2. suspīrābitis

3. Person 3. suspīrābunt

Imperfekt

1. Person 1. suspīrābam

2. Person 2. suspīrābās

3. Person 3. suspīrābat

1. Person 1. suspīrābāmus

2. Person 2. suspīrābātis

3. Person 3. suspīrābant

Perfekt

1. Person 1. suspīrāvī

2. Person 2. suspīrāvisti

3. Person 3. suspīrāvit

1. Person 1. suspīrāvimus

2. Person 2. suspīrāvistis

3. Person 3. suspīrāvērunt

Futur 2

1. Person 1. suspīrāverō

2. Person 2. suspīrāveris

3. Person 3. suspīrāverit

1. Person 1. suspīrāverimus

2. Person 2. suspīrāveritis

3. Person 3. suspīrāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. suspīrāveram

2. Person 2. suspīrāverās

3. Person 3. suspīrāverat

1. Person 1. suspīrāverāmus

2. Person 2. suspīrāverātis

3. Person 3. suspīrāverant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. suspīrem

2. Person 2. suspīrēs

3. Person 3. suspīret

1. Person 1. suspīrēmus

2. Person 2. suspīrētis

3. Person 3. suspīrent

Imperfekt

1. Person 1. suspīrārem

2. Person 2. suspīrārēs

3. Person 3. suspīrāret

1. Person 1. suspīrārēmus

2. Person 2. suspīrārētis

3. Person 3. suspīrārent

Perfekt

1. Person 1. suspīrāverim

2. Person 2. suspīrāveris

3. Person 3. suspīrāverit

1. Person 1. suspīrāverimus

2. Person 2. suspīrāveritis

3. Person 3. suspīrāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. suspīrāvissem

2. Person 2. suspīrāvissēs

3. Person 3. suspīrāvisset

1. Person 1. suspīrāvissēmus

2. Person 2. suspīrāvissētis

3. Person 3. suspīrāvissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

suspīrā!

suspīrāte!

Futur

2. Person 2. suspīrāto!

3. Person 3. suspīrāto!

2. Person 2. suspīrātōte!

3. Person 3. suspīranto!

Infinitiv
Präsens

suspīrāre

Perfekt

suspīrāvisse

Futur

suspīrātūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

suspīrāns, suspīrantis

Futur

suspīrātūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

suspīrandī

Dativ

suspīrandō

Akkusativ

ad suspīrandum

Ablativ

suspīrandō

Supinum
suspīrātum
suspirare
transitives Verb v/t <ō, āvī, ātum 1.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
  • aliquem/aliquid suspirare
    sich nach jemandem/etwas sehnen
    aliquem/aliquid suspirare

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. suspīrō

2. Person 2. suspīrās

3. Person 3. suspīrat

1. Person 1. suspīrāmus

2. Person 2. suspīrātis

3. Person 3. suspīrant

Futur

1. Person 1. suspīrābō

2. Person 2. suspīrābis

3. Person 3. suspīrābit

1. Person 1. suspīrābimus

2. Person 2. suspīrābitis

3. Person 3. suspīrābunt

Imperfekt

1. Person 1. suspīrābam

2. Person 2. suspīrābās

3. Person 3. suspīrābat

1. Person 1. suspīrābāmus

2. Person 2. suspīrābātis

3. Person 3. suspīrābant

Perfekt

1. Person 1. suspīrāvī

2. Person 2. suspīrāvisti

3. Person 3. suspīrāvit

1. Person 1. suspīrāvimus

2. Person 2. suspīrāvistis

3. Person 3. suspīrāvērunt

Futur 2

1. Person 1. suspīrāverō

2. Person 2. suspīrāveris

3. Person 3. suspīrāverit

1. Person 1. suspīrāverimus

2. Person 2. suspīrāveritis

3. Person 3. suspīrāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. suspīrāveram

2. Person 2. suspīrāverās

3. Person 3. suspīrāverat

1. Person 1. suspīrāverāmus

2. Person 2. suspīrāverātis

3. Person 3. suspīrāverant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. suspīrem

2. Person 2. suspīrēs

3. Person 3. suspīret

1. Person 1. suspīrēmus

2. Person 2. suspīrētis

3. Person 3. suspīrent

Imperfekt

1. Person 1. suspīrārem

2. Person 2. suspīrārēs

3. Person 3. suspīrāret

1. Person 1. suspīrārēmus

2. Person 2. suspīrārētis

3. Person 3. suspīrārent

Perfekt

1. Person 1. suspīrāverim

2. Person 2. suspīrāveris

3. Person 3. suspīrāverit

1. Person 1. suspīrāverimus

2. Person 2. suspīrāveritis

3. Person 3. suspīrāverint

Plusquamperfekt

1. Person 1. suspīrāvissem

2. Person 2. suspīrāvissēs

3. Person 3. suspīrāvisset

1. Person 1. suspīrāvissēmus

2. Person 2. suspīrāvissētis

3. Person 3. suspīrāvissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

suspīrā!

suspīrāte!

Futur

2. Person 2. suspīrāto!

3. Person 3. suspīrāto!

2. Person 2. suspīrātōte!

3. Person 3. suspīranto!

Infinitiv
Präsens

suspīrāre

Perfekt

suspīrāvisse

Futur

suspīrātūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

suspīrāns, suspīrantis

Futur

suspīrātūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

suspīrandī

Dativ

suspīrandō

Akkusativ

ad suspīrandum

Ablativ

suspīrandō

Supinum
suspīrātum
illutilis
Adjektiv, adjektivisch adj <illūti(bi)le> ||in-, -luere||T. Maccius Plautus Plaut.

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • durch Waschen nicht zu beseitigen
    illūti(bi)lis
    illūti(bi)lis
suspicere
intransitives Verb v/i <spiciō, spexī, spectum 3.> ||specere||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
  • augur nec suspicit nec circumspicitM. Tullius Cicero Cic.
    der Augur schaut nicht nach oben und nicht um sich
    augur nec suspicit nec circumspicitM. Tullius Cicero Cic.

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. suspiciō

2. Person 2. suspicis

3. Person 3. suspicit

1. Person 1. suspicimus

2. Person 2. suspicitis

3. Person 3. suspiciunt

Futur

1. Person 1. suspiciam

2. Person 2. suspiciēs

3. Person 3. suspiciet

1. Person 1. suspiciēmus

2. Person 2. suspiciētis

3. Person 3. suspicient

Imperfekt

1. Person 1. suspiciēbam

2. Person 2. suspiciēbās

3. Person 3. suspiciēbat

1. Person 1. suspiciēbāmus

2. Person 2. suspiciēbātis

3. Person 3. suspiciēbant

Perfekt

1. Person 1. suspexī

2. Person 2. suspexīsti

3. Person 3. suspexit

1. Person 1. suspeximus

2. Person 2. suspexīstis

3. Person 3. suspexērunt

Futur 2

1. Person 1. suspexerō

2. Person 2. suspexeris

3. Person 3. suspexerit

1. Person 1. suspexerimus

2. Person 2. suspexeritis

3. Person 3. suspexerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. suspexeram

2. Person 2. suspexerās

3. Person 3. suspexerat

1. Person 1. suspexerāmus

2. Person 2. suspexerātis

3. Person 3. suspexerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. suspiciam

2. Person 2. suspiciās

3. Person 3. suspiciat

1. Person 1. suspiciāmus

2. Person 2. suspiciātis

3. Person 3. suspiciant

Imperfekt

1. Person 1. suspicerem

2. Person 2. suspicerēs

3. Person 3. suspiceret

1. Person 1. suspicerēmus

2. Person 2. suspicerētis

3. Person 3. suspicerent

Perfekt

1. Person 1. suspexerim

2. Person 2. suspexeris

3. Person 3. suspexerit

1. Person 1. suspexerimus

2. Person 2. suspexeritis

3. Person 3. suspexerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. suspexīssem

2. Person 2. suspexīssēs

3. Person 3. suspexīsset

1. Person 1. suspexissēmus

2. Person 2. suspexissētis

3. Person 3. suspexīssent

Imperativ Singular Plural
Präsens

suspice!

suspicite!

Futur

2. Person 2. suspicito!

3. Person 3. suspicito!

2. Person 2. suspicitōte!

3. Person 3. suspiciūnto!

Infinitiv
Präsens

suspicere

Perfekt

suspexīsse

Futur

suspectūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

suspiciēns, suspiciēntis

Futur

suspectūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

suspiciēndī

Dativ

suspiciēndō

Akkusativ

ad suspiciēndum

Ablativ

suspiciēndō

Supinum
suspectum
suspicere
transitives Verb v/t <spiciō, spexī, spectum 3.> ||specere||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • hinaufblicken
    su-spicere
    su-spicere
  • bewundern
    su-spicere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    su-spicere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
  • suspicere alicuius eloquentiam
    jemandes Redekunst bewundern
    suspicere alicuius eloquentiam
  • suspiciendus
    suspiciendus
  • beargwöhnen
    su-spicere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    su-spicere figurativ, in übertragenem Sinnfig

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. suspiciō

2. Person 2. suspicis

3. Person 3. suspicit

1. Person 1. suspicimus

2. Person 2. suspicitis

3. Person 3. suspiciunt

Futur

1. Person 1. suspiciam

2. Person 2. suspiciēs

3. Person 3. suspiciet

1. Person 1. suspiciēmus

2. Person 2. suspiciētis

3. Person 3. suspicient

Imperfekt

1. Person 1. suspiciēbam

2. Person 2. suspiciēbās

3. Person 3. suspiciēbat

1. Person 1. suspiciēbāmus

2. Person 2. suspiciēbātis

3. Person 3. suspiciēbant

Perfekt

1. Person 1. suspexī

2. Person 2. suspexīsti

3. Person 3. suspexit

1. Person 1. suspeximus

2. Person 2. suspexīstis

3. Person 3. suspexērunt

Futur 2

1. Person 1. suspexerō

2. Person 2. suspexeris

3. Person 3. suspexerit

1. Person 1. suspexerimus

2. Person 2. suspexeritis

3. Person 3. suspexerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. suspexeram

2. Person 2. suspexerās

3. Person 3. suspexerat

1. Person 1. suspexerāmus

2. Person 2. suspexerātis

3. Person 3. suspexerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. suspiciam

2. Person 2. suspiciās

3. Person 3. suspiciat

1. Person 1. suspiciāmus

2. Person 2. suspiciātis

3. Person 3. suspiciant

Imperfekt

1. Person 1. suspicerem

2. Person 2. suspicerēs

3. Person 3. suspiceret

1. Person 1. suspicerēmus

2. Person 2. suspicerētis

3. Person 3. suspicerent

Perfekt

1. Person 1. suspexerim

2. Person 2. suspexeris

3. Person 3. suspexerit

1. Person 1. suspexerimus

2. Person 2. suspexeritis

3. Person 3. suspexerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. suspexīssem

2. Person 2. suspexīssēs

3. Person 3. suspexīsset

1. Person 1. suspexissēmus

2. Person 2. suspexissētis

3. Person 3. suspexīssent

Imperativ Singular Plural
Präsens

suspice!

suspicite!

Futur

2. Person 2. suspicito!

3. Person 3. suspicito!

2. Person 2. suspicitōte!

3. Person 3. suspiciūnto!

Infinitiv
Präsens

suspicere

Perfekt

suspexīsse

Futur

suspectūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

suspiciēns, suspiciēntis

Futur

suspectūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

suspiciēndī

Dativ

suspiciēndō

Akkusativ

ad suspiciēndum

Ablativ

suspiciēndō

Supinum
suspectum