Deutsch-Latein Übersetzung für "albo"

"albo" Latein Übersetzung

Meinten Sie also?
eradere
<rādō, rāsī, rāsum 3.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • auskratzen, abkratzen
    ē-rādere
    ē-rādere
Beispiele
  • aliquem albo senatorio eradere
    jemanden aus der Senatorenliste streichen
    aliquem albo senatorio eradere
  • rasieren
    ē-rādere
    ē-rādere
  • vertilgen, aus der Erinnerung streichen
    ē-rādere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    ē-rādere figurativ, in übertragenem Sinnfig

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. ērādō

2. Person 2. ērādis

3. Person 3. ērādit

1. Person 1. ērādimus

2. Person 2. ērāditis

3. Person 3. ērādunt

Futur

1. Person 1. ērādam

2. Person 2. ērādes

3. Person 3. ērādet

1. Person 1. ērādemus

2. Person 2. ērādetis

3. Person 3. ērādent

Imperfekt

1. Person 1. ērādebam

2. Person 2. ērādebās

3. Person 3. ērādebat

1. Person 1. ērādebāmus

2. Person 2. ērādebātis

3. Person 3. ērādebant

Perfekt

1. Person 1. ērāsī

2. Person 2. ērāsisti

3. Person 3. ērāsit

1. Person 1. ērāsimus

2. Person 2. ērāsistis

3. Person 3. ērāsērunt

Futur 2

1. Person 1. ērāserō

2. Person 2. ērāseris

3. Person 3. ērāserit

1. Person 1. ērāserimus

2. Person 2. ērāseritis

3. Person 3. ērāserint

Plusquamperfekt

1. Person 1. ērāseram

2. Person 2. ērāserās

3. Person 3. ērāserat

1. Person 1. ērāserāmus

2. Person 2. ērāserātis

3. Person 3. ērāserant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. ērādam

2. Person 2. ērādās

3. Person 3. ērādat

1. Person 1. ērādāmus

2. Person 2. ērādātis

3. Person 3. ērādant

Imperfekt

1. Person 1. ērāderem

2. Person 2. ērāderēs

3. Person 3. ērāderet

1. Person 1. ērāderēmus

2. Person 2. ērāderētis

3. Person 3. ērāderent

Perfekt

1. Person 1. ērāserim

2. Person 2. ērāseris

3. Person 3. ērāserit

1. Person 1. ērāserimus

2. Person 2. ērāseritis

3. Person 3. ērāserint

Plusquamperfekt

1. Person 1. ērāsissem

2. Person 2. ērāsissēs

3. Person 3. ērāsisset

1. Person 1. ērāsissēmus

2. Person 2. ērāsissētis

3. Person 3. ērāsissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

ērāde!

ērādite!

Futur

2. Person 2. ērādito!

3. Person 3. ērādito!

2. Person 2. ērāditōte!

3. Person 3. ērādunto!

Infinitiv
Präsens

ērādere

Perfekt

ērāsisse

Futur

ērāsūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

ērādens, ērādentis

Futur

ērāsūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

ērādendī

Dativ

ērādendō

Akkusativ

ad ērādendum

Ablativ

ērādendō

Supinum
ērāsum
distinguere
<stinguō, stīnxī, stīnctum 3.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
  • autumnus lividos racemos distinguetQ. Horatius Flaccus Hor.
    der Herbst wird die Weintrauben bläulich färben
    autumnus lividos racemos distinguetQ. Horatius Flaccus Hor.
  • nigram in medio frontem distinctus ab alboP. Ovidius Naso Ov.
    mit einer Blässe mitten auf der schwarzen Stirn
    nigram in medio frontem distinctus ab alboP. Ovidius Naso Ov.
  • verzieren, schmücken
    di-stinguere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    di-stinguere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
  • caelum stellis distinguere
    den Himmel mit Sternen schmücken
    caelum stellis distinguere
  • vestem auro distinguere
    das Kleid mit Gold besetzen
    vestem auro distinguere
  • pinnae fastigium muri distinguunt
    Zinnen schmücken die Mauerkrone
    pinnae fastigium muri distinguunt
  • Beispiele ausblendenBeispiele anzeigen
  • trennen, unterscheiden
    di-stinguere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    di-stinguere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
  • fortes ignavosque distinguere
    die Tapferen und die Feigen abteilen
    fortes ignavosque distinguere
  • mit Satzzeichen versehen, Interpunktion machen
    di-stinguere GrammatikGRAM
    di-stinguere GrammatikGRAM

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. distinguō

2. Person 2. distinguis

3. Person 3. distinguit

1. Person 1. distinguimus

2. Person 2. distinguitis

3. Person 3. distinguunt

Futur

1. Person 1. distinguam

2. Person 2. distingues

3. Person 3. distinguet

1. Person 1. distinguemus

2. Person 2. distinguetis

3. Person 3. distinguent

Imperfekt

1. Person 1. distinguebam

2. Person 2. distinguebās

3. Person 3. distinguebat

1. Person 1. distinguebāmus

2. Person 2. distinguebātis

3. Person 3. distinguebant

Perfekt

1. Person 1. distīnxī

2. Person 2. distīnxisti

3. Person 3. distīnxit

1. Person 1. distīnximus

2. Person 2. distīnxistis

3. Person 3. distīnxērunt

Futur 2

1. Person 1. distīnxerō

2. Person 2. distīnxeris

3. Person 3. distīnxerit

1. Person 1. distīnxerimus

2. Person 2. distīnxeritis

3. Person 3. distīnxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. distīnxeram

2. Person 2. distīnxerās

3. Person 3. distīnxerat

1. Person 1. distīnxerāmus

2. Person 2. distīnxerātis

3. Person 3. distīnxerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. distinguam

2. Person 2. distinguās

3. Person 3. distinguat

1. Person 1. distinguāmus

2. Person 2. distinguātis

3. Person 3. distinguant

Imperfekt

1. Person 1. distinguerem

2. Person 2. distinguerēs

3. Person 3. distingueret

1. Person 1. distinguerēmus

2. Person 2. distinguerētis

3. Person 3. distinguerent

Perfekt

1. Person 1. distīnxerim

2. Person 2. distīnxeris

3. Person 3. distīnxerit

1. Person 1. distīnxerimus

2. Person 2. distīnxeritis

3. Person 3. distīnxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. distīnxissem

2. Person 2. distīnxissēs

3. Person 3. distīnxisset

1. Person 1. distīnxissēmus

2. Person 2. distīnxissētis

3. Person 3. distīnxissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

distingue!

distinguite!

Futur

2. Person 2. distinguito!

3. Person 3. distinguito!

2. Person 2. distinguitōte!

3. Person 3. distinguunto!

Infinitiv
Präsens

distinguere

Perfekt

distīnxisse

Futur

distīnctūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

distinguens, distinguentis

Futur

distīnctūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

distinguendī

Dativ

distinguendō

Akkusativ

ad distinguendum

Ablativ

distinguendō

Supinum
distīnctum