vexare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- stark bewegen, erschütternvexārevexāre
- hart mitnehmen, heimsuchenvexāre figurativ, in übertragenem Sinnfigvexāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- plagenvexāre figurativ, in übertragenem Sinnfigvexāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- rem publicam omni scelere vexareden Staat mit jedem Verbrechen heimsuchenrem publicam omni scelere vexare
- beunruhigenvexāre figurativ, in übertragenem Sinnfigvexāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- quälenvexāre figurativ, in übertragenem Sinnfigvexāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- vexari conscientiāvom Gewissen gequält werdenvexari conscientiā
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. vexō 2. Person 2. vexās 3. Person 3. vexat | 1. Person 1. vexāmus 2. Person 2. vexātis 3. Person 3. vexant |
| Futur | 1. Person 1. vexābō 2. Person 2. vexābis 3. Person 3. vexābit | 1. Person 1. vexābimus 2. Person 2. vexābitis 3. Person 3. vexābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. vexābam 2. Person 2. vexābās 3. Person 3. vexābat | 1. Person 1. vexābāmus 2. Person 2. vexābātis 3. Person 3. vexābant |
| Perfekt | 1. Person 1. vexāvī 2. Person 2. vexāvisti 3. Person 3. vexāvit | 1. Person 1. vexāvimus 2. Person 2. vexāvistis 3. Person 3. vexāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. vexāverō 2. Person 2. vexāveris 3. Person 3. vexāverit | 1. Person 1. vexāverimus 2. Person 2. vexāveritis 3. Person 3. vexāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. vexāveram 2. Person 2. vexāverās 3. Person 3. vexāverat | 1. Person 1. vexāverāmus 2. Person 2. vexāverātis 3. Person 3. vexāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. vexem 2. Person 2. vexēs 3. Person 3. vexet | 1. Person 1. vexēmus 2. Person 2. vexētis 3. Person 3. vexent |
| Imperfekt | 1. Person 1. vexārem 2. Person 2. vexārēs 3. Person 3. vexāret | 1. Person 1. vexārēmus 2. Person 2. vexārētis 3. Person 3. vexārent |
| Perfekt | 1. Person 1. vexāverim 2. Person 2. vexāveris 3. Person 3. vexāverit | 1. Person 1. vexāverimus 2. Person 2. vexāveritis 3. Person 3. vexāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. vexāvissem 2. Person 2. vexāvissēs 3. Person 3. vexāvisset | 1. Person 1. vexāvissēmus 2. Person 2. vexāvissētis 3. Person 3. vexāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | vexā! | vexāte! |
| Futur | 2. Person 2. vexāto! 3. Person 3. vexāto! | 2. Person 2. vexātōte! 3. Person 3. vexanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | vexāre |
| Perfekt | vexāvisse |
| Futur | vexātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | vexāns, vexantis |
| Futur | vexātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | vexandī |
|---|---|
| Dativ | vexandō |
| Akkusativ | ad vexandum |
| Ablativ | vexandō |
Supinum
| vexātum |