verruncare
<ō, verruncare, - 1.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. verruncō 2. Person 2. verruncās 3. Person 3. verruncat | 1. Person 1. verruncāmus 2. Person 2. verruncātis 3. Person 3. verruncant |
Futur | 1. Person 1. verruncābō 2. Person 2. verruncābis 3. Person 3. verruncābit | 1. Person 1. verruncābimus 2. Person 2. verruncābitis 3. Person 3. verruncābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. verruncābam 2. Person 2. verruncābās 3. Person 3. verruncābat | 1. Person 1. verruncābāmus 2. Person 2. verruncābātis 3. Person 3. verruncābant |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. verruncem 2. Person 2. verruncēs 3. Person 3. verruncet | 1. Person 1. verruncēmus 2. Person 2. verruncētis 3. Person 3. verruncent |
Imperfekt | 1. Person 1. verruncārem 2. Person 2. verruncārēs 3. Person 3. verruncāret | 1. Person 1. verruncārēmus 2. Person 2. verruncārētis 3. Person 3. verruncārent |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | verruncā! | verruncāte! |
Futur | 2. Person 2. verruncāto! 3. Person 3. verruncāto! | 2. Person 2. verruncātōte! 3. Person 3. verruncanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | verruncāre |
Perfekt | - |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | verruncāns, verruncantis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | verruncandī |
---|---|
Dativ | verruncandō |
Akkusativ | ad verruncandum |
Ablativ | verruncandō |
Supinum
- |