triplicare
<ō, āvī, ātum 1.> ||triplex|| (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. triplicō 2. Person 2. triplicās 3. Person 3. triplicat | 1. Person 1. triplicāmus 2. Person 2. triplicātis 3. Person 3. triplicant |
Futur | 1. Person 1. triplicābō 2. Person 2. triplicābis 3. Person 3. triplicābit | 1. Person 1. triplicābimus 2. Person 2. triplicābitis 3. Person 3. triplicābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. triplicābam 2. Person 2. triplicābās 3. Person 3. triplicābat | 1. Person 1. triplicābāmus 2. Person 2. triplicābātis 3. Person 3. triplicābant |
Perfekt | 1. Person 1. triplicāvī 2. Person 2. triplicāvisti 3. Person 3. triplicāvit | 1. Person 1. triplicāvimus 2. Person 2. triplicāvistis 3. Person 3. triplicāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. triplicāverō 2. Person 2. triplicāveris 3. Person 3. triplicāverit | 1. Person 1. triplicāverimus 2. Person 2. triplicāveritis 3. Person 3. triplicāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. triplicāveram 2. Person 2. triplicāverās 3. Person 3. triplicāverat | 1. Person 1. triplicāverāmus 2. Person 2. triplicāverātis 3. Person 3. triplicāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. triplicem 2. Person 2. triplicēs 3. Person 3. triplicet | 1. Person 1. triplicēmus 2. Person 2. triplicētis 3. Person 3. triplicent |
Imperfekt | 1. Person 1. triplicārem 2. Person 2. triplicārēs 3. Person 3. triplicāret | 1. Person 1. triplicārēmus 2. Person 2. triplicārētis 3. Person 3. triplicārent |
Perfekt | 1. Person 1. triplicāverim 2. Person 2. triplicāveris 3. Person 3. triplicāverit | 1. Person 1. triplicāverimus 2. Person 2. triplicāveritis 3. Person 3. triplicāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. triplicāvissem 2. Person 2. triplicāvissēs 3. Person 3. triplicāvisset | 1. Person 1. triplicāvissēmus 2. Person 2. triplicāvissētis 3. Person 3. triplicāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | triplicā! | triplicāte! |
Futur | 2. Person 2. triplicāto! 3. Person 3. triplicāto! | 2. Person 2. triplicātōte! 3. Person 3. triplicanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | triplicāre |
Perfekt | triplicāvisse |
Futur | triplicātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | triplicāns, triplicantis |
Futur | triplicātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | triplicandī |
---|---|
Dativ | triplicandō |
Akkusativ | ad triplicandum |
Ablativ | triplicandō |
Supinum
triplicātum |