tribuere
<tribuō, tribuī, tribūtum 3.> ||tribus||Übersicht aller Übersetzungen
- einteilen (in partes in Teile)tribueretribuere
- tribuere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- erweisentribuere figurativ, in übertragenem Sinnfigtribuere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- widmen (tantum temporis so viel Zeit)tribueretribuere
- zusprechen, zuerkennen, zugestehen (alicui aliquid jemandem etwas)tribuere figurativ, in übertragenem Sinnfigtribuere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- zu Willen sein (alicui jemandem)tribueretribuere
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. tribuō 2. Person 2. tribuis 3. Person 3. tribuit | 1. Person 1. tribuimus 2. Person 2. tribuitis 3. Person 3. tribuunt |
| Futur | 1. Person 1. tribuam 2. Person 2. tribues 3. Person 3. tribuet | 1. Person 1. tribuemus 2. Person 2. tribuetis 3. Person 3. tribuent |
| Imperfekt | 1. Person 1. tribuebam 2. Person 2. tribuebās 3. Person 3. tribuebat | 1. Person 1. tribuebāmus 2. Person 2. tribuebātis 3. Person 3. tribuebant |
| Perfekt | 1. Person 1. tribuī 2. Person 2. tribuisti 3. Person 3. tribuit | 1. Person 1. tribuimus 2. Person 2. tribuistis 3. Person 3. tribuērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. tribuerō 2. Person 2. tribueris 3. Person 3. tribuerit | 1. Person 1. tribuerimus 2. Person 2. tribueritis 3. Person 3. tribuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. tribueram 2. Person 2. tribuerās 3. Person 3. tribuerat | 1. Person 1. tribuerāmus 2. Person 2. tribuerātis 3. Person 3. tribuerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. tribuam 2. Person 2. tribuās 3. Person 3. tribuat | 1. Person 1. tribuāmus 2. Person 2. tribuātis 3. Person 3. tribuant |
| Imperfekt | 1. Person 1. tribuerem 2. Person 2. tribuerēs 3. Person 3. tribueret | 1. Person 1. tribuerēmus 2. Person 2. tribuerētis 3. Person 3. tribuerent |
| Perfekt | 1. Person 1. tribuerim 2. Person 2. tribueris 3. Person 3. tribuerit | 1. Person 1. tribuerimus 2. Person 2. tribueritis 3. Person 3. tribuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. tribuissem 2. Person 2. tribuissēs 3. Person 3. tribuisset | 1. Person 1. tribuissēmus 2. Person 2. tribuissētis 3. Person 3. tribuissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | tribue! | tribuite! |
| Futur | 2. Person 2. tribuito! 3. Person 3. tribuito! | 2. Person 2. tribuitōte! 3. Person 3. tribuunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | tribuere |
| Perfekt | tribuisse |
| Futur | tribūtūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | tribuens, tribuentis |
| Futur | tribūtūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | tribuendī |
|---|---|
| Dativ | tribuendō |
| Akkusativ | ad tribuendum |
| Ablativ | tribuendō |
Supinum
| tribūtum |