transmigrare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- übersiedeln (in locum an einen Ort)trāns-migrāretrāns-migrāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. trānsmigrō 2. Person 2. trānsmigrās 3. Person 3. trānsmigrat | 1. Person 1. trānsmigrāmus 2. Person 2. trānsmigrātis 3. Person 3. trānsmigrant |
| Futur | 1. Person 1. trānsmigrābō 2. Person 2. trānsmigrābis 3. Person 3. trānsmigrābit | 1. Person 1. trānsmigrābimus 2. Person 2. trānsmigrābitis 3. Person 3. trānsmigrābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. trānsmigrābam 2. Person 2. trānsmigrābās 3. Person 3. trānsmigrābat | 1. Person 1. trānsmigrābāmus 2. Person 2. trānsmigrābātis 3. Person 3. trānsmigrābant |
| Perfekt | 1. Person 1. trānsmigrāvī 2. Person 2. trānsmigrāvisti 3. Person 3. trānsmigrāvit | 1. Person 1. trānsmigrāvimus 2. Person 2. trānsmigrāvistis 3. Person 3. trānsmigrāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. trānsmigrāverō 2. Person 2. trānsmigrāveris 3. Person 3. trānsmigrāverit | 1. Person 1. trānsmigrāverimus 2. Person 2. trānsmigrāveritis 3. Person 3. trānsmigrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. trānsmigrāveram 2. Person 2. trānsmigrāverās 3. Person 3. trānsmigrāverat | 1. Person 1. trānsmigrāverāmus 2. Person 2. trānsmigrāverātis 3. Person 3. trānsmigrāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. trānsmigrem 2. Person 2. trānsmigrēs 3. Person 3. trānsmigret | 1. Person 1. trānsmigrēmus 2. Person 2. trānsmigrētis 3. Person 3. trānsmigrent |
| Imperfekt | 1. Person 1. trānsmigrārem 2. Person 2. trānsmigrārēs 3. Person 3. trānsmigrāret | 1. Person 1. trānsmigrārēmus 2. Person 2. trānsmigrārētis 3. Person 3. trānsmigrārent |
| Perfekt | 1. Person 1. trānsmigrāverim 2. Person 2. trānsmigrāveris 3. Person 3. trānsmigrāverit | 1. Person 1. trānsmigrāverimus 2. Person 2. trānsmigrāveritis 3. Person 3. trānsmigrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. trānsmigrāvissem 2. Person 2. trānsmigrāvissēs 3. Person 3. trānsmigrāvisset | 1. Person 1. trānsmigrāvissēmus 2. Person 2. trānsmigrāvissētis 3. Person 3. trānsmigrāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | trānsmigrā! | trānsmigrāte! |
| Futur | 2. Person 2. trānsmigrāto! 3. Person 3. trānsmigrāto! | 2. Person 2. trānsmigrātōte! 3. Person 3. trānsmigranto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | trānsmigrāre |
| Perfekt | trānsmigrāvisse |
| Futur | trānsmigrātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | trānsmigrāns, trānsmigrantis |
| Futur | trānsmigrātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | trānsmigrandī |
|---|---|
| Dativ | trānsmigrandō |
| Akkusativ | ad trānsmigrandum |
| Ablativ | trānsmigrandō |
Supinum
| trānsmigrātum |