suspicare
<ō, suspicare, - 1.> suspicārī <or, ātus sum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. suspicō 2. Person 2. suspicās 3. Person 3. suspicat | 1. Person 1. suspicāmus 2. Person 2. suspicātis 3. Person 3. suspicant |
Futur | 1. Person 1. suspicābō 2. Person 2. suspicābis 3. Person 3. suspicābit | 1. Person 1. suspicābimus 2. Person 2. suspicābitis 3. Person 3. suspicābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. suspicābam 2. Person 2. suspicābās 3. Person 3. suspicābat | 1. Person 1. suspicābāmus 2. Person 2. suspicābātis 3. Person 3. suspicābant |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. suspicem 2. Person 2. suspicēs 3. Person 3. suspicet | 1. Person 1. suspicēmus 2. Person 2. suspicētis 3. Person 3. suspicent |
Imperfekt | 1. Person 1. suspicārem 2. Person 2. suspicārēs 3. Person 3. suspicāret | 1. Person 1. suspicārēmus 2. Person 2. suspicārētis 3. Person 3. suspicārent |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | suspicā! | suspicāte! |
Futur | 2. Person 2. suspicāto! 3. Person 3. suspicāto! | 2. Person 2. suspicātōte! 3. Person 3. suspicanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | suspicāre |
Perfekt | - |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | suspicāns, suspicantis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | suspicandī |
---|---|
Dativ | suspicandō |
Akkusativ | ad suspicandum |
Ablativ | suspicandō |
Supinum
- |