superstruere
<struō, strūxī, strūctum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. superstruō 2. Person 2. superstruis 3. Person 3. superstruit | 1. Person 1. superstruimus 2. Person 2. superstruitis 3. Person 3. superstruunt |
Futur | 1. Person 1. superstruam 2. Person 2. superstrues 3. Person 3. superstruet | 1. Person 1. superstruemus 2. Person 2. superstruetis 3. Person 3. superstruent |
Imperfekt | 1. Person 1. superstruebam 2. Person 2. superstruebās 3. Person 3. superstruebat | 1. Person 1. superstruebāmus 2. Person 2. superstruebātis 3. Person 3. superstruebant |
Perfekt | 1. Person 1. superstrūxī 2. Person 2. superstrūxisti 3. Person 3. superstrūxit | 1. Person 1. superstrūximus 2. Person 2. superstrūxistis 3. Person 3. superstrūxērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. superstrūxerō 2. Person 2. superstrūxeris 3. Person 3. superstrūxerit | 1. Person 1. superstrūxerimus 2. Person 2. superstrūxeritis 3. Person 3. superstrūxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. superstrūxeram 2. Person 2. superstrūxerās 3. Person 3. superstrūxerat | 1. Person 1. superstrūxerāmus 2. Person 2. superstrūxerātis 3. Person 3. superstrūxerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. superstruam 2. Person 2. superstruās 3. Person 3. superstruat | 1. Person 1. superstruāmus 2. Person 2. superstruātis 3. Person 3. superstruant |
Imperfekt | 1. Person 1. superstruerem 2. Person 2. superstruerēs 3. Person 3. superstrueret | 1. Person 1. superstruerēmus 2. Person 2. superstruerētis 3. Person 3. superstruerent |
Perfekt | 1. Person 1. superstrūxerim 2. Person 2. superstrūxeris 3. Person 3. superstrūxerit | 1. Person 1. superstrūxerimus 2. Person 2. superstrūxeritis 3. Person 3. superstrūxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. superstrūxissem 2. Person 2. superstrūxissēs 3. Person 3. superstrūxisset | 1. Person 1. superstrūxissēmus 2. Person 2. superstrūxissētis 3. Person 3. superstrūxissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | superstrue! | superstruite! |
Futur | 2. Person 2. superstruito! 3. Person 3. superstruito! | 2. Person 2. superstruitōte! 3. Person 3. superstruunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | superstruere |
Perfekt | superstrūxisse |
Futur | superstrūctūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | superstruens, superstruentis |
Futur | superstrūctūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | superstruendī |
---|---|
Dativ | superstruendō |
Akkusativ | ad superstruendum |
Ablativ | superstruendō |
Supinum
superstrūctum |