superstitare
<ō, superstitare, - 1.> ||superstes||T. Maccius Plautus Plaut.Übersicht aller Übersetzungen
- vollständig vorhanden seinsuperstitāresuperstitāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. superstitō 2. Person 2. superstitās 3. Person 3. superstitat | 1. Person 1. superstitāmus 2. Person 2. superstitātis 3. Person 3. superstitant |
| Futur | 1. Person 1. superstitābō 2. Person 2. superstitābis 3. Person 3. superstitābit | 1. Person 1. superstitābimus 2. Person 2. superstitābitis 3. Person 3. superstitābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. superstitābam 2. Person 2. superstitābās 3. Person 3. superstitābat | 1. Person 1. superstitābāmus 2. Person 2. superstitābātis 3. Person 3. superstitābant |
| Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. superstitem 2. Person 2. superstitēs 3. Person 3. superstitet | 1. Person 1. superstitēmus 2. Person 2. superstitētis 3. Person 3. superstitent |
| Imperfekt | 1. Person 1. superstitārem 2. Person 2. superstitārēs 3. Person 3. superstitāret | 1. Person 1. superstitārēmus 2. Person 2. superstitārētis 3. Person 3. superstitārent |
| Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | superstitā! | superstitāte! |
| Futur | 2. Person 2. superstitāto! 3. Person 3. superstitāto! | 2. Person 2. superstitātōte! 3. Person 3. superstitanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | superstitāre |
| Perfekt | - |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | superstitāns, superstitantis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | superstitandī |
|---|---|
| Dativ | superstitandō |
| Akkusativ | ad superstitandum |
| Ablativ | superstitandō |
Supinum
| - |