superscribere
<scrībō, scrīpsī, scrīptum 3.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. superscrībō 2. Person 2. superscrībis 3. Person 3. superscrībit | 1. Person 1. superscrībimus 2. Person 2. superscrībitis 3. Person 3. superscrībunt |
Futur | 1. Person 1. superscrībam 2. Person 2. superscrībes 3. Person 3. superscrībet | 1. Person 1. superscrībemus 2. Person 2. superscrībetis 3. Person 3. superscrībent |
Imperfekt | 1. Person 1. superscrībebam 2. Person 2. superscrībebās 3. Person 3. superscrībebat | 1. Person 1. superscrībebāmus 2. Person 2. superscrībebātis 3. Person 3. superscrībebant |
Perfekt | 1. Person 1. superscrīpsī 2. Person 2. superscrīpsisti 3. Person 3. superscrīpsit | 1. Person 1. superscrīpsimus 2. Person 2. superscrīpsistis 3. Person 3. superscrīpsērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. superscrīpserō 2. Person 2. superscrīpseris 3. Person 3. superscrīpserit | 1. Person 1. superscrīpserimus 2. Person 2. superscrīpseritis 3. Person 3. superscrīpserint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. superscrīpseram 2. Person 2. superscrīpserās 3. Person 3. superscrīpserat | 1. Person 1. superscrīpserāmus 2. Person 2. superscrīpserātis 3. Person 3. superscrīpserant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. superscrībam 2. Person 2. superscrībās 3. Person 3. superscrībat | 1. Person 1. superscrībāmus 2. Person 2. superscrībātis 3. Person 3. superscrībant |
Imperfekt | 1. Person 1. superscrīberem 2. Person 2. superscrīberēs 3. Person 3. superscrīberet | 1. Person 1. superscrīberēmus 2. Person 2. superscrīberētis 3. Person 3. superscrīberent |
Perfekt | 1. Person 1. superscrīpserim 2. Person 2. superscrīpseris 3. Person 3. superscrīpserit | 1. Person 1. superscrīpserimus 2. Person 2. superscrīpseritis 3. Person 3. superscrīpserint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. superscrīpsissem 2. Person 2. superscrīpsissēs 3. Person 3. superscrīpsisset | 1. Person 1. superscrīpsissēmus 2. Person 2. superscrīpsissētis 3. Person 3. superscrīpsissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | superscrībe! | superscrībite! |
Futur | 2. Person 2. superscrībito! 3. Person 3. superscrībito! | 2. Person 2. superscrībitōte! 3. Person 3. superscrībunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | superscrībere |
Perfekt | superscrīpsisse |
Futur | superscrīptūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | superscrībens, superscrībentis |
Futur | superscrīptūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | superscrībendī |
---|---|
Dativ | superscrībendō |
Akkusativ | ad superscrībendum |
Ablativ | superscrībendō |
Supinum
- |