superponere
<pōnō, posuī, positum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. superpōnō 2. Person 2. superpōnis 3. Person 3. superpōnit | 1. Person 1. superpōnimus 2. Person 2. superpōnitis 3. Person 3. superpōnunt |
| Futur | 1. Person 1. superpōnam 2. Person 2. superpōnes 3. Person 3. superpōnet | 1. Person 1. superpōnemus 2. Person 2. superpōnetis 3. Person 3. superpōnent |
| Imperfekt | 1. Person 1. superpōnebam 2. Person 2. superpōnebās 3. Person 3. superpōnebat | 1. Person 1. superpōnebāmus 2. Person 2. superpōnebātis 3. Person 3. superpōnebant |
| Perfekt | 1. Person 1. superposuī 2. Person 2. superposuisti 3. Person 3. superposuit | 1. Person 1. superposuimus 2. Person 2. superposuistis 3. Person 3. superposuērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. superposuerō 2. Person 2. superposueris 3. Person 3. superposuerit | 1. Person 1. superposuerimus 2. Person 2. superposueritis 3. Person 3. superposuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. superposueram 2. Person 2. superposuerās 3. Person 3. superposuerat | 1. Person 1. superposuerāmus 2. Person 2. superposuerātis 3. Person 3. superposuerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. superpōnam 2. Person 2. superpōnās 3. Person 3. superpōnat | 1. Person 1. superpōnāmus 2. Person 2. superpōnātis 3. Person 3. superpōnant |
| Imperfekt | 1. Person 1. superpōnerem 2. Person 2. superpōnerēs 3. Person 3. superpōneret | 1. Person 1. superpōnerēmus 2. Person 2. superpōnerētis 3. Person 3. superpōnerent |
| Perfekt | 1. Person 1. superposuerim 2. Person 2. superposueris 3. Person 3. superposuerit | 1. Person 1. superposuerimus 2. Person 2. superposueritis 3. Person 3. superposuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. superposuissem 2. Person 2. superposuissēs 3. Person 3. superposuisset | 1. Person 1. superposuissēmus 2. Person 2. superposuissētis 3. Person 3. superposuissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | superpōne! | superpōnite! |
| Futur | 2. Person 2. superpōnito! 3. Person 3. superpōnito! | 2. Person 2. superpōnitōte! 3. Person 3. superpōnunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | superpōnere |
| Perfekt | superposuisse |
| Futur | superpositūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | superpōnens, superpōnentis |
| Futur | superpositūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | superpōnendī |
|---|---|
| Dativ | superpōnendō |
| Akkusativ | ad superpōnendum |
| Ablativ | superpōnendō |
Supinum
| superpositum |