superponere
<pōnō, posuī, positum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. superpōnō 2. Person 2. superpōnis 3. Person 3. superpōnit | 1. Person 1. superpōnimus 2. Person 2. superpōnitis 3. Person 3. superpōnunt |
Futur | 1. Person 1. superpōnam 2. Person 2. superpōnes 3. Person 3. superpōnet | 1. Person 1. superpōnemus 2. Person 2. superpōnetis 3. Person 3. superpōnent |
Imperfekt | 1. Person 1. superpōnebam 2. Person 2. superpōnebās 3. Person 3. superpōnebat | 1. Person 1. superpōnebāmus 2. Person 2. superpōnebātis 3. Person 3. superpōnebant |
Perfekt | 1. Person 1. superposuī 2. Person 2. superposuisti 3. Person 3. superposuit | 1. Person 1. superposuimus 2. Person 2. superposuistis 3. Person 3. superposuērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. superposuerō 2. Person 2. superposueris 3. Person 3. superposuerit | 1. Person 1. superposuerimus 2. Person 2. superposueritis 3. Person 3. superposuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. superposueram 2. Person 2. superposuerās 3. Person 3. superposuerat | 1. Person 1. superposuerāmus 2. Person 2. superposuerātis 3. Person 3. superposuerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. superpōnam 2. Person 2. superpōnās 3. Person 3. superpōnat | 1. Person 1. superpōnāmus 2. Person 2. superpōnātis 3. Person 3. superpōnant |
Imperfekt | 1. Person 1. superpōnerem 2. Person 2. superpōnerēs 3. Person 3. superpōneret | 1. Person 1. superpōnerēmus 2. Person 2. superpōnerētis 3. Person 3. superpōnerent |
Perfekt | 1. Person 1. superposuerim 2. Person 2. superposueris 3. Person 3. superposuerit | 1. Person 1. superposuerimus 2. Person 2. superposueritis 3. Person 3. superposuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. superposuissem 2. Person 2. superposuissēs 3. Person 3. superposuisset | 1. Person 1. superposuissēmus 2. Person 2. superposuissētis 3. Person 3. superposuissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | superpōne! | superpōnite! |
Futur | 2. Person 2. superpōnito! 3. Person 3. superpōnito! | 2. Person 2. superpōnitōte! 3. Person 3. superpōnunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | superpōnere |
Perfekt | superposuisse |
Futur | superpositūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | superpōnens, superpōnentis |
Futur | superpositūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | superpōnendī |
---|---|
Dativ | superpōnendō |
Akkusativ | ad superpōnendum |
Ablativ | superpōnendō |
Supinum
superpositum |