supermittere
<mittō, mīsī, missum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. supermittō 2. Person 2. supermittis 3. Person 3. supermittit | 1. Person 1. supermittimus 2. Person 2. supermittitis 3. Person 3. supermittunt |
| Futur | 1. Person 1. supermittam 2. Person 2. supermittes 3. Person 3. supermittet | 1. Person 1. supermittemus 2. Person 2. supermittetis 3. Person 3. supermittent |
| Imperfekt | 1. Person 1. supermittebam 2. Person 2. supermittebās 3. Person 3. supermittebat | 1. Person 1. supermittebāmus 2. Person 2. supermittebātis 3. Person 3. supermittebant |
| Perfekt | 1. Person 1. supermīsī 2. Person 2. supermīsisti 3. Person 3. supermīsit | 1. Person 1. supermīsimus 2. Person 2. supermīsistis 3. Person 3. supermīsērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. supermīserō 2. Person 2. supermīseris 3. Person 3. supermīserit | 1. Person 1. supermīserimus 2. Person 2. supermīseritis 3. Person 3. supermīserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. supermīseram 2. Person 2. supermīserās 3. Person 3. supermīserat | 1. Person 1. supermīserāmus 2. Person 2. supermīserātis 3. Person 3. supermīserant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. supermittam 2. Person 2. supermittās 3. Person 3. supermittat | 1. Person 1. supermittāmus 2. Person 2. supermittātis 3. Person 3. supermittant |
| Imperfekt | 1. Person 1. supermitterem 2. Person 2. supermitterēs 3. Person 3. supermitteret | 1. Person 1. supermitterēmus 2. Person 2. supermitterētis 3. Person 3. supermitterent |
| Perfekt | 1. Person 1. supermīserim 2. Person 2. supermīseris 3. Person 3. supermīserit | 1. Person 1. supermīserimus 2. Person 2. supermīseritis 3. Person 3. supermīserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. supermīsissem 2. Person 2. supermīsissēs 3. Person 3. supermīsisset | 1. Person 1. supermīsissēmus 2. Person 2. supermīsissētis 3. Person 3. supermīsissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | supermitte! | supermittite! |
| Futur | 2. Person 2. supermittito! 3. Person 3. supermittito! | 2. Person 2. supermittitōte! 3. Person 3. supermittunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | supermittere |
| Perfekt | supermīsisse |
| Futur | supermissūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | supermittens, supermittentis |
| Futur | supermissūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | supermittendī |
|---|---|
| Dativ | supermittendō |
| Akkusativ | ad supermittendum |
| Ablativ | supermittendō |
Supinum
| supermissum |