supermittere
<mittō, mīsī, missum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. supermittō 2. Person 2. supermittis 3. Person 3. supermittit | 1. Person 1. supermittimus 2. Person 2. supermittitis 3. Person 3. supermittunt |
Futur | 1. Person 1. supermittam 2. Person 2. supermittes 3. Person 3. supermittet | 1. Person 1. supermittemus 2. Person 2. supermittetis 3. Person 3. supermittent |
Imperfekt | 1. Person 1. supermittebam 2. Person 2. supermittebās 3. Person 3. supermittebat | 1. Person 1. supermittebāmus 2. Person 2. supermittebātis 3. Person 3. supermittebant |
Perfekt | 1. Person 1. supermīsī 2. Person 2. supermīsisti 3. Person 3. supermīsit | 1. Person 1. supermīsimus 2. Person 2. supermīsistis 3. Person 3. supermīsērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. supermīserō 2. Person 2. supermīseris 3. Person 3. supermīserit | 1. Person 1. supermīserimus 2. Person 2. supermīseritis 3. Person 3. supermīserint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. supermīseram 2. Person 2. supermīserās 3. Person 3. supermīserat | 1. Person 1. supermīserāmus 2. Person 2. supermīserātis 3. Person 3. supermīserant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. supermittam 2. Person 2. supermittās 3. Person 3. supermittat | 1. Person 1. supermittāmus 2. Person 2. supermittātis 3. Person 3. supermittant |
Imperfekt | 1. Person 1. supermitterem 2. Person 2. supermitterēs 3. Person 3. supermitteret | 1. Person 1. supermitterēmus 2. Person 2. supermitterētis 3. Person 3. supermitterent |
Perfekt | 1. Person 1. supermīserim 2. Person 2. supermīseris 3. Person 3. supermīserit | 1. Person 1. supermīserimus 2. Person 2. supermīseritis 3. Person 3. supermīserint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. supermīsissem 2. Person 2. supermīsissēs 3. Person 3. supermīsisset | 1. Person 1. supermīsissēmus 2. Person 2. supermīsissētis 3. Person 3. supermīsissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | supermitte! | supermittite! |
Futur | 2. Person 2. supermittito! 3. Person 3. supermittito! | 2. Person 2. supermittitōte! 3. Person 3. supermittunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | supermittere |
Perfekt | supermīsisse |
Futur | supermissūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | supermittens, supermittentis |
Futur | supermissūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | supermittendī |
---|---|
Dativ | supermittendō |
Akkusativ | ad supermittendum |
Ablativ | supermittendō |
Supinum
supermissum |