superaddere
<dō, didī, ditum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. superaddō 2. Person 2. superaddis 3. Person 3. superaddit | 1. Person 1. superaddimus 2. Person 2. superadditis 3. Person 3. superaddunt |
Futur | 1. Person 1. superaddam 2. Person 2. superaddes 3. Person 3. superaddet | 1. Person 1. superaddemus 2. Person 2. superaddetis 3. Person 3. superaddent |
Imperfekt | 1. Person 1. superaddebam 2. Person 2. superaddebās 3. Person 3. superaddebat | 1. Person 1. superaddebāmus 2. Person 2. superaddebātis 3. Person 3. superaddebant |
Perfekt | 1. Person 1. superdidī 2. Person 2. superdidisti 3. Person 3. superdidit | 1. Person 1. superdidimus 2. Person 2. superdidistis 3. Person 3. superdidērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. superdiderō 2. Person 2. superdideris 3. Person 3. superdiderit | 1. Person 1. superdiderimus 2. Person 2. superdideritis 3. Person 3. superdiderint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. superdideram 2. Person 2. superdiderās 3. Person 3. superdiderat | 1. Person 1. superdiderāmus 2. Person 2. superdiderātis 3. Person 3. superdiderant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. superaddam 2. Person 2. superaddās 3. Person 3. superaddat | 1. Person 1. superaddāmus 2. Person 2. superaddātis 3. Person 3. superaddant |
Imperfekt | 1. Person 1. superadderem 2. Person 2. superadderēs 3. Person 3. superadderet | 1. Person 1. superadderēmus 2. Person 2. superadderētis 3. Person 3. superadderent |
Perfekt | 1. Person 1. superdiderim 2. Person 2. superdideris 3. Person 3. superdiderit | 1. Person 1. superdiderimus 2. Person 2. superdideritis 3. Person 3. superdiderint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. superdidissem 2. Person 2. superdidissēs 3. Person 3. superdidisset | 1. Person 1. superdidissēmus 2. Person 2. superdidissētis 3. Person 3. superdidissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | superadde! | superaddite! |
Futur | 2. Person 2. superaddito! 3. Person 3. superaddito! | 2. Person 2. superadditōte! 3. Person 3. superaddunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | superaddere |
Perfekt | superdidisse |
Futur | superditūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | superaddens, superaddentis |
Futur | superditūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | superaddendī |
---|---|
Dativ | superaddendō |
Akkusativ | ad superaddendum |
Ablativ | superaddendō |
Supinum
superditum |