suffigere
<fīgō, fīxī, fīxum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- heften, anschlagen (aliquem/aliquid alicui rei/in re/in aliquid jemanden/etwas an etwas, auf etwas)suf-fīgeresuf-fīgere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. suffīgō 2. Person 2. suffīgis 3. Person 3. suffīgit | 1. Person 1. suffīgimus 2. Person 2. suffīgitis 3. Person 3. suffīgunt |
Futur | 1. Person 1. suffīgam 2. Person 2. suffīges 3. Person 3. suffīget | 1. Person 1. suffīgemus 2. Person 2. suffīgetis 3. Person 3. suffīgent |
Imperfekt | 1. Person 1. suffīgebam 2. Person 2. suffīgebās 3. Person 3. suffīgebat | 1. Person 1. suffīgebāmus 2. Person 2. suffīgebātis 3. Person 3. suffīgebant |
Perfekt | 1. Person 1. suffīxī 2. Person 2. suffīxisti 3. Person 3. suffīxit | 1. Person 1. suffīximus 2. Person 2. suffīxistis 3. Person 3. suffīxērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. suffīxerō 2. Person 2. suffīxeris 3. Person 3. suffīxerit | 1. Person 1. suffīxerimus 2. Person 2. suffīxeritis 3. Person 3. suffīxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. suffīxeram 2. Person 2. suffīxerās 3. Person 3. suffīxerat | 1. Person 1. suffīxerāmus 2. Person 2. suffīxerātis 3. Person 3. suffīxerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. suffīgam 2. Person 2. suffīgās 3. Person 3. suffīgat | 1. Person 1. suffīgāmus 2. Person 2. suffīgātis 3. Person 3. suffīgant |
Imperfekt | 1. Person 1. suffīgerem 2. Person 2. suffīgerēs 3. Person 3. suffīgeret | 1. Person 1. suffīgerēmus 2. Person 2. suffīgerētis 3. Person 3. suffīgerent |
Perfekt | 1. Person 1. suffīxerim 2. Person 2. suffīxeris 3. Person 3. suffīxerit | 1. Person 1. suffīxerimus 2. Person 2. suffīxeritis 3. Person 3. suffīxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. suffīxissem 2. Person 2. suffīxissēs 3. Person 3. suffīxisset | 1. Person 1. suffīxissēmus 2. Person 2. suffīxissētis 3. Person 3. suffīxissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | suffīge! | suffīgite! |
Futur | 2. Person 2. suffīgito! 3. Person 3. suffīgito! | 2. Person 2. suffīgitōte! 3. Person 3. suffīgunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | suffīgere |
Perfekt | suffīxisse |
Futur | suffīxūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | suffīgens, suffīgentis |
Futur | suffīxūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | suffīgendī |
---|---|
Dativ | suffīgendō |
Akkusativ | ad suffīgendum |
Ablativ | suffīgendō |
Supinum
suffīxum |