succingere
<cingō, cinxī, cinctum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- umgürtensuc-cingeresuc-cingere
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. succingō 2. Person 2. succingis 3. Person 3. succingit | 1. Person 1. succingimus 2. Person 2. succingitis 3. Person 3. succingunt |
| Futur | 1. Person 1. succingam 2. Person 2. succinges 3. Person 3. succinget | 1. Person 1. succingemus 2. Person 2. succingetis 3. Person 3. succingent |
| Imperfekt | 1. Person 1. succingebam 2. Person 2. succingebās 3. Person 3. succingebat | 1. Person 1. succingebāmus 2. Person 2. succingebātis 3. Person 3. succingebant |
| Perfekt | 1. Person 1. succinxī 2. Person 2. succinxisti 3. Person 3. succinxit | 1. Person 1. succinximus 2. Person 2. succinxistis 3. Person 3. succinxērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. succinxerō 2. Person 2. succinxeris 3. Person 3. succinxerit | 1. Person 1. succinxerimus 2. Person 2. succinxeritis 3. Person 3. succinxerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. succinxeram 2. Person 2. succinxerās 3. Person 3. succinxerat | 1. Person 1. succinxerāmus 2. Person 2. succinxerātis 3. Person 3. succinxerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. succingam 2. Person 2. succingās 3. Person 3. succingat | 1. Person 1. succingāmus 2. Person 2. succingātis 3. Person 3. succingant |
| Imperfekt | 1. Person 1. succingerem 2. Person 2. succingerēs 3. Person 3. succingeret | 1. Person 1. succingerēmus 2. Person 2. succingerētis 3. Person 3. succingerent |
| Perfekt | 1. Person 1. succinxerim 2. Person 2. succinxeris 3. Person 3. succinxerit | 1. Person 1. succinxerimus 2. Person 2. succinxeritis 3. Person 3. succinxerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. succinxissem 2. Person 2. succinxissēs 3. Person 3. succinxisset | 1. Person 1. succinxissēmus 2. Person 2. succinxissētis 3. Person 3. succinxissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | succinge! | succingite! |
| Futur | 2. Person 2. succingito! 3. Person 3. succingito! | 2. Person 2. succingitōte! 3. Person 3. succingunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | succingere |
| Perfekt | succinxisse |
| Futur | succinctūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | succingens, succingentis |
| Futur | succinctūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | succingendī |
|---|---|
| Dativ | succingendō |
| Akkusativ | ad succingendum |
| Ablativ | succingendō |
Supinum
| succinctum |