subtrahere
<trahō, trāxī, tractum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- sub-trahere
- weglassen, verschweigensub-trahere (nachklassischnachkl.)sub-trahere (nachklassischnachkl.)
- wegnehmensub-trahere figurativ, in übertragenem Sinnfigsub-trahere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. subtrahō 2. Person 2. subtrahis 3. Person 3. subtrahit | 1. Person 1. subtrahimus 2. Person 2. subtrahitis 3. Person 3. subtrahunt |
Futur | 1. Person 1. subtraham 2. Person 2. subtrahes 3. Person 3. subtrahet | 1. Person 1. subtrahemus 2. Person 2. subtrahetis 3. Person 3. subtrahent |
Imperfekt | 1. Person 1. subtrahebam 2. Person 2. subtrahebās 3. Person 3. subtrahebat | 1. Person 1. subtrahebāmus 2. Person 2. subtrahebātis 3. Person 3. subtrahebant |
Perfekt | 1. Person 1. subtrāxī 2. Person 2. subtrāxisti 3. Person 3. subtrāxit | 1. Person 1. subtrāximus 2. Person 2. subtrāxistis 3. Person 3. subtrāxērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. subtrāxerō 2. Person 2. subtrāxeris 3. Person 3. subtrāxerit | 1. Person 1. subtrāxerimus 2. Person 2. subtrāxeritis 3. Person 3. subtrāxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. subtrāxeram 2. Person 2. subtrāxerās 3. Person 3. subtrāxerat | 1. Person 1. subtrāxerāmus 2. Person 2. subtrāxerātis 3. Person 3. subtrāxerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. subtraham 2. Person 2. subtrahās 3. Person 3. subtrahat | 1. Person 1. subtrahāmus 2. Person 2. subtrahātis 3. Person 3. subtrahant |
Imperfekt | 1. Person 1. subtraherem 2. Person 2. subtraherēs 3. Person 3. subtraheret | 1. Person 1. subtraherēmus 2. Person 2. subtraherētis 3. Person 3. subtraherent |
Perfekt | 1. Person 1. subtrāxerim 2. Person 2. subtrāxeris 3. Person 3. subtrāxerit | 1. Person 1. subtrāxerimus 2. Person 2. subtrāxeritis 3. Person 3. subtrāxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. subtrāxissem 2. Person 2. subtrāxissēs 3. Person 3. subtrāxisset | 1. Person 1. subtrāxissēmus 2. Person 2. subtrāxissētis 3. Person 3. subtrāxissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | subtrahe! | subtrahite! |
Futur | 2. Person 2. subtrahito! 3. Person 3. subtrahito! | 2. Person 2. subtrahitōte! 3. Person 3. subtrahunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | subtrahere |
Perfekt | subtrāxisse |
Futur | subtractūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | subtrahens, subtrahentis |
Futur | subtractūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | subtrahendī |
---|---|
Dativ | subtrahendō |
Akkusativ | ad subtrahendum |
Ablativ | subtrahendō |
Supinum
subtractum |