subterfugere
intransitives Verb v/i <fugiō, fūgī, - 3.> (vorklassischvkl.,nachklassisch nachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- heimlich entfliehensubter-fugeresubter-fugere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. subterfugiō 2. Person 2. subterfugis 3. Person 3. subterfugit | 1. Person 1. subterfugimus 2. Person 2. subterfugitis 3. Person 3. subterfugiunt |
Futur | 1. Person 1. subterfugiam 2. Person 2. subterfugiēs 3. Person 3. subterfugiet | 1. Person 1. subterfugiēmus 2. Person 2. subterfugiētis 3. Person 3. subterfugient |
Imperfekt | 1. Person 1. subterfugiēbam 2. Person 2. subterfugiēbās 3. Person 3. subterfugiēbat | 1. Person 1. subterfugiēbāmus 2. Person 2. subterfugiēbātis 3. Person 3. subterfugiēbant |
Perfekt | 1. Person 1. subterfūgī 2. Person 2. subterfūgīsti 3. Person 3. subterfūgit | 1. Person 1. subterfūgimus 2. Person 2. subterfūgīstis 3. Person 3. subterfūgērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. subterfūgerō 2. Person 2. subterfūgeris 3. Person 3. subterfūgerit | 1. Person 1. subterfūgerimus 2. Person 2. subterfūgeritis 3. Person 3. subterfūgerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. subterfūgeram 2. Person 2. subterfūgerās 3. Person 3. subterfūgerat | 1. Person 1. subterfūgerāmus 2. Person 2. subterfūgerātis 3. Person 3. subterfūgerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. subterfugiam 2. Person 2. subterfugiās 3. Person 3. subterfugiat | 1. Person 1. subterfugiāmus 2. Person 2. subterfugiātis 3. Person 3. subterfugiant |
Imperfekt | 1. Person 1. subterfugerem 2. Person 2. subterfugerēs 3. Person 3. subterfugeret | 1. Person 1. subterfugerēmus 2. Person 2. subterfugerētis 3. Person 3. subterfugerent |
Perfekt | 1. Person 1. subterfūgerim 2. Person 2. subterfūgeris 3. Person 3. subterfūgerit | 1. Person 1. subterfūgerimus 2. Person 2. subterfūgeritis 3. Person 3. subterfūgerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. subterfūgīssem 2. Person 2. subterfūgīssēs 3. Person 3. subterfūgīsset | 1. Person 1. subterfūgissēmus 2. Person 2. subterfūgissētis 3. Person 3. subterfūgīssent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | subterfuge! | subterfugite! |
Futur | 2. Person 2. subterfugito! 3. Person 3. subterfugito! | 2. Person 2. subterfugitōte! 3. Person 3. subterfugiūnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | subterfugere |
Perfekt | subterfūgīsse |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | subterfugiēns, subterfugiēntis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | subterfugiēndī |
---|---|
Dativ | subterfugiēndō |
Akkusativ | ad subterfugiēndum |
Ablativ | subterfugiēndō |
Supinum
- |
subterfugere
transitives Verb v/t <fugiō, fūgī, - 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- aliquid subterfugere
- simulatione insaniae militiam subterfugereM. Tullius Cicero Cic.sich durch Vorspiegelung von Wahnsinn dem Kriegsdienst entziehensimulatione insaniae militiam subterfugereM. Tullius Cicero Cic.
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. subterfugiō 2. Person 2. subterfugis 3. Person 3. subterfugit | 1. Person 1. subterfugimus 2. Person 2. subterfugitis 3. Person 3. subterfugiunt |
Futur | 1. Person 1. subterfugiam 2. Person 2. subterfugiēs 3. Person 3. subterfugiet | 1. Person 1. subterfugiēmus 2. Person 2. subterfugiētis 3. Person 3. subterfugient |
Imperfekt | 1. Person 1. subterfugiēbam 2. Person 2. subterfugiēbās 3. Person 3. subterfugiēbat | 1. Person 1. subterfugiēbāmus 2. Person 2. subterfugiēbātis 3. Person 3. subterfugiēbant |
Perfekt | 1. Person 1. subterfūgī 2. Person 2. subterfūgīsti 3. Person 3. subterfūgit | 1. Person 1. subterfūgimus 2. Person 2. subterfūgīstis 3. Person 3. subterfūgērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. subterfūgerō 2. Person 2. subterfūgeris 3. Person 3. subterfūgerit | 1. Person 1. subterfūgerimus 2. Person 2. subterfūgeritis 3. Person 3. subterfūgerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. subterfūgeram 2. Person 2. subterfūgerās 3. Person 3. subterfūgerat | 1. Person 1. subterfūgerāmus 2. Person 2. subterfūgerātis 3. Person 3. subterfūgerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. subterfugiam 2. Person 2. subterfugiās 3. Person 3. subterfugiat | 1. Person 1. subterfugiāmus 2. Person 2. subterfugiātis 3. Person 3. subterfugiant |
Imperfekt | 1. Person 1. subterfugerem 2. Person 2. subterfugerēs 3. Person 3. subterfugeret | 1. Person 1. subterfugerēmus 2. Person 2. subterfugerētis 3. Person 3. subterfugerent |
Perfekt | 1. Person 1. subterfūgerim 2. Person 2. subterfūgeris 3. Person 3. subterfūgerit | 1. Person 1. subterfūgerimus 2. Person 2. subterfūgeritis 3. Person 3. subterfūgerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. subterfūgīssem 2. Person 2. subterfūgīssēs 3. Person 3. subterfūgīsset | 1. Person 1. subterfūgissēmus 2. Person 2. subterfūgissētis 3. Person 3. subterfūgīssent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | subterfuge! | subterfugite! |
Futur | 2. Person 2. subterfugito! 3. Person 3. subterfugito! | 2. Person 2. subterfugitōte! 3. Person 3. subterfugiūnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | subterfugere |
Perfekt | subterfūgīsse |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | subterfugiēns, subterfugiēntis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | subterfugiēndī |
---|---|
Dativ | subterfugiēndō |
Akkusativ | ad subterfugiēndum |
Ablativ | subterfugiēndō |
Supinum
- |