substruere
<struō, strūxī, strūctum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- den Unterbau herstellen, das Fundament legensub-strueresub-struere
- mit einem Unterbau ausstattensub-strueresub-struere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. substruō 2. Person 2. substruis 3. Person 3. substruit | 1. Person 1. substruimus 2. Person 2. substruitis 3. Person 3. substruunt |
Futur | 1. Person 1. substruam 2. Person 2. substrues 3. Person 3. substruet | 1. Person 1. substruemus 2. Person 2. substruetis 3. Person 3. substruent |
Imperfekt | 1. Person 1. substruebam 2. Person 2. substruebās 3. Person 3. substruebat | 1. Person 1. substruebāmus 2. Person 2. substruebātis 3. Person 3. substruebant |
Perfekt | 1. Person 1. substrūxī 2. Person 2. substrūxisti 3. Person 3. substrūxit | 1. Person 1. substrūximus 2. Person 2. substrūxistis 3. Person 3. substrūxērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. substrūxerō 2. Person 2. substrūxeris 3. Person 3. substrūxerit | 1. Person 1. substrūxerimus 2. Person 2. substrūxeritis 3. Person 3. substrūxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. substrūxeram 2. Person 2. substrūxerās 3. Person 3. substrūxerat | 1. Person 1. substrūxerāmus 2. Person 2. substrūxerātis 3. Person 3. substrūxerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. substruam 2. Person 2. substruās 3. Person 3. substruat | 1. Person 1. substruāmus 2. Person 2. substruātis 3. Person 3. substruant |
Imperfekt | 1. Person 1. substruerem 2. Person 2. substruerēs 3. Person 3. substrueret | 1. Person 1. substruerēmus 2. Person 2. substruerētis 3. Person 3. substruerent |
Perfekt | 1. Person 1. substrūxerim 2. Person 2. substrūxeris 3. Person 3. substrūxerit | 1. Person 1. substrūxerimus 2. Person 2. substrūxeritis 3. Person 3. substrūxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. substrūxissem 2. Person 2. substrūxissēs 3. Person 3. substrūxisset | 1. Person 1. substrūxissēmus 2. Person 2. substrūxissētis 3. Person 3. substrūxissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | substrue! | substruite! |
Futur | 2. Person 2. substruito! 3. Person 3. substruito! | 2. Person 2. substruitōte! 3. Person 3. substruunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | substruere |
Perfekt | substrūxisse |
Futur | substrūctūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | substruens, substruentis |
Futur | substrūctūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | substruendī |
---|---|
Dativ | substruendō |
Akkusativ | ad substruendum |
Ablativ | substruendō |
Supinum
substrūctum |