substringere
<stringō, strīnxī, strictum 3.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- kürzer fassensub-stringere RhetorikRHETsub-stringere RhetorikRHET
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. substringō 2. Person 2. substringis 3. Person 3. substringit | 1. Person 1. substringimus 2. Person 2. substringitis 3. Person 3. substringunt |
| Futur | 1. Person 1. substringam 2. Person 2. substringes 3. Person 3. substringet | 1. Person 1. substringemus 2. Person 2. substringetis 3. Person 3. substringent |
| Imperfekt | 1. Person 1. substringebam 2. Person 2. substringebās 3. Person 3. substringebat | 1. Person 1. substringebāmus 2. Person 2. substringebātis 3. Person 3. substringebant |
| Perfekt | 1. Person 1. substrīnxī 2. Person 2. substrīnxisti 3. Person 3. substrīnxit | 1. Person 1. substrīnximus 2. Person 2. substrīnxistis 3. Person 3. substrīnxērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. substrīnxerō 2. Person 2. substrīnxeris 3. Person 3. substrīnxerit | 1. Person 1. substrīnxerimus 2. Person 2. substrīnxeritis 3. Person 3. substrīnxerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. substrīnxeram 2. Person 2. substrīnxerās 3. Person 3. substrīnxerat | 1. Person 1. substrīnxerāmus 2. Person 2. substrīnxerātis 3. Person 3. substrīnxerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. substringam 2. Person 2. substringās 3. Person 3. substringat | 1. Person 1. substringāmus 2. Person 2. substringātis 3. Person 3. substringant |
| Imperfekt | 1. Person 1. substringerem 2. Person 2. substringerēs 3. Person 3. substringeret | 1. Person 1. substringerēmus 2. Person 2. substringerētis 3. Person 3. substringerent |
| Perfekt | 1. Person 1. substrīnxerim 2. Person 2. substrīnxeris 3. Person 3. substrīnxerit | 1. Person 1. substrīnxerimus 2. Person 2. substrīnxeritis 3. Person 3. substrīnxerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. substrīnxissem 2. Person 2. substrīnxissēs 3. Person 3. substrīnxisset | 1. Person 1. substrīnxissēmus 2. Person 2. substrīnxissētis 3. Person 3. substrīnxissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | substringe! | substringite! |
| Futur | 2. Person 2. substringito! 3. Person 3. substringito! | 2. Person 2. substringitōte! 3. Person 3. substringunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | substringere |
| Perfekt | substrīnxisse |
| Futur | substrictūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | substringens, substringentis |
| Futur | substrictūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | substringendī |
|---|---|
| Dativ | substringendō |
| Akkusativ | ad substringendum |
| Ablativ | substringendō |
Supinum
| substrictum |