subsecare
<secō, secuī, sectum 1.> (unklassischunkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- unten abschneiden (herbas Kräuter)sub-secāresub-secāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. subsecō 2. Person 2. subsecās 3. Person 3. subsecat | 1. Person 1. subsecāmus 2. Person 2. subsecātis 3. Person 3. subsecant |
| Futur | 1. Person 1. subsecābō 2. Person 2. subsecābis 3. Person 3. subsecābit | 1. Person 1. subsecābimus 2. Person 2. subsecābitis 3. Person 3. subsecābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. subsecābam 2. Person 2. subsecābās 3. Person 3. subsecābat | 1. Person 1. subsecābāmus 2. Person 2. subsecābātis 3. Person 3. subsecābant |
| Perfekt | 1. Person 1. subsecuī 2. Person 2. subsecuisti 3. Person 3. subsecuit | 1. Person 1. subsecuimus 2. Person 2. subsecuistis 3. Person 3. subsecuērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. subsecuerō 2. Person 2. subsecueris 3. Person 3. subsecuerit | 1. Person 1. subsecuerimus 2. Person 2. subsecueritis 3. Person 3. subsecuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. subsecueram 2. Person 2. subsecuerās 3. Person 3. subsecuerat | 1. Person 1. subsecuerāmus 2. Person 2. subsecuerātis 3. Person 3. subsecuerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. subsecem 2. Person 2. subsecēs 3. Person 3. subsecet | 1. Person 1. subsecēmus 2. Person 2. subsecētis 3. Person 3. subsecent |
| Imperfekt | 1. Person 1. subsecārem 2. Person 2. subsecārēs 3. Person 3. subsecāret | 1. Person 1. subsecārēmus 2. Person 2. subsecārētis 3. Person 3. subsecārent |
| Perfekt | 1. Person 1. subsecuerim 2. Person 2. subsecueris 3. Person 3. subsecuerit | 1. Person 1. subsecuerimus 2. Person 2. subsecueritis 3. Person 3. subsecuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. subsecuissem 2. Person 2. subsecuissēs 3. Person 3. subsecuisset | 1. Person 1. subsecuissēmus 2. Person 2. subsecuissētis 3. Person 3. subsecuissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | subsecā! | subsecāte! |
| Futur | 2. Person 2. subsecāto! 3. Person 3. subsecāto! | 2. Person 2. subsecātōte! 3. Person 3. subsecanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | subsecāre |
| Perfekt | subsecuisse |
| Futur | subsectūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | subsecāns, subsecantis |
| Futur | subsectūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | subsecandī |
|---|---|
| Dativ | subsecandō |
| Akkusativ | ad subsecandum |
| Ablativ | subsecandō |
Supinum
| subsectum |