subrupere
<rupō, rupuī, ruptum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- sub-rupere → siehe „sur-ripere“sub-rupere → siehe „sur-ripere“
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. subrupō 2. Person 2. subrupis 3. Person 3. subrupit | 1. Person 1. subrupimus 2. Person 2. subrupitis 3. Person 3. subrupunt |
Futur | 1. Person 1. subrupam 2. Person 2. subrupes 3. Person 3. subrupet | 1. Person 1. subrupemus 2. Person 2. subrupetis 3. Person 3. subrupent |
Imperfekt | 1. Person 1. subrupebam 2. Person 2. subrupebās 3. Person 3. subrupebat | 1. Person 1. subrupebāmus 2. Person 2. subrupebātis 3. Person 3. subrupebant |
Perfekt | 1. Person 1. subrupuī 2. Person 2. subrupuisti 3. Person 3. subrupuit | 1. Person 1. subrupuimus 2. Person 2. subrupuistis 3. Person 3. subrupuērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. subrupuerō 2. Person 2. subrupueris 3. Person 3. subrupuerit | 1. Person 1. subrupuerimus 2. Person 2. subrupueritis 3. Person 3. subrupuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. subrupueram 2. Person 2. subrupuerās 3. Person 3. subrupuerat | 1. Person 1. subrupuerāmus 2. Person 2. subrupuerātis 3. Person 3. subrupuerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. subrupam 2. Person 2. subrupās 3. Person 3. subrupat | 1. Person 1. subrupāmus 2. Person 2. subrupātis 3. Person 3. subrupant |
Imperfekt | 1. Person 1. subruperem 2. Person 2. subruperēs 3. Person 3. subruperet | 1. Person 1. subruperēmus 2. Person 2. subruperētis 3. Person 3. subruperent |
Perfekt | 1. Person 1. subrupuerim 2. Person 2. subrupueris 3. Person 3. subrupuerit | 1. Person 1. subrupuerimus 2. Person 2. subrupueritis 3. Person 3. subrupuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. subrupuissem 2. Person 2. subrupuissēs 3. Person 3. subrupuisset | 1. Person 1. subrupuissēmus 2. Person 2. subrupuissētis 3. Person 3. subrupuissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | subrupe! | subrupite! |
Futur | 2. Person 2. subrupito! 3. Person 3. subrupito! | 2. Person 2. subrupitōte! 3. Person 3. subrupunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | subrupere |
Perfekt | subrupuisse |
Futur | subruptūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | subrupens, subrupentis |
Futur | subruptūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | subrupendī |
---|---|
Dativ | subrupendō |
Akkusativ | ad subrupendum |
Ablativ | subrupendō |
Supinum
subruptum |