subrepere
<rēpō, rēpsī, rēptum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- kriechen (sub aliquid unter etwas)sub-rēperesub-rēpere
- sich heimlich einschleichen (in aliquid in etwas)sub-rēpere figurativ, in übertragenem Sinnfigsub-rēpere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- vitia subrepuntL. Annaeus Seneca d. J. Sen.Laster schleichen sich einvitia subrepuntL. Annaeus Seneca d. J. Sen.
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. subrēpō 2. Person 2. subrēpis 3. Person 3. subrēpit | 1. Person 1. subrēpimus 2. Person 2. subrēpitis 3. Person 3. subrēpunt |
| Futur | 1. Person 1. subrēpam 2. Person 2. subrēpes 3. Person 3. subrēpet | 1. Person 1. subrēpemus 2. Person 2. subrēpetis 3. Person 3. subrēpent |
| Imperfekt | 1. Person 1. subrēpebam 2. Person 2. subrēpebās 3. Person 3. subrēpebat | 1. Person 1. subrēpebāmus 2. Person 2. subrēpebātis 3. Person 3. subrēpebant |
| Perfekt | 1. Person 1. subrēpsī 2. Person 2. subrēpsisti 3. Person 3. subrēpsit | 1. Person 1. subrēpsimus 2. Person 2. subrēpsistis 3. Person 3. subrēpsērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. subrēpserō 2. Person 2. subrēpseris 3. Person 3. subrēpserit | 1. Person 1. subrēpserimus 2. Person 2. subrēpseritis 3. Person 3. subrēpserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. subrēpseram 2. Person 2. subrēpserās 3. Person 3. subrēpserat | 1. Person 1. subrēpserāmus 2. Person 2. subrēpserātis 3. Person 3. subrēpserant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. subrēpam 2. Person 2. subrēpās 3. Person 3. subrēpat | 1. Person 1. subrēpāmus 2. Person 2. subrēpātis 3. Person 3. subrēpant |
| Imperfekt | 1. Person 1. subrēperem 2. Person 2. subrēperēs 3. Person 3. subrēperet | 1. Person 1. subrēperēmus 2. Person 2. subrēperētis 3. Person 3. subrēperent |
| Perfekt | 1. Person 1. subrēpserim 2. Person 2. subrēpseris 3. Person 3. subrēpserit | 1. Person 1. subrēpserimus 2. Person 2. subrēpseritis 3. Person 3. subrēpserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. subrēpsissem 2. Person 2. subrēpsissēs 3. Person 3. subrēpsisset | 1. Person 1. subrēpsissēmus 2. Person 2. subrēpsissētis 3. Person 3. subrēpsissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | subrēpe! | subrēpite! |
| Futur | 2. Person 2. subrēpito! 3. Person 3. subrēpito! | 2. Person 2. subrēpitōte! 3. Person 3. subrēpunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | subrēpere |
| Perfekt | subrēpsisse |
| Futur | subrēptūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | subrēpens, subrēpentis |
| Futur | subrēptūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | subrēpendī |
|---|---|
| Dativ | subrēpendō |
| Akkusativ | ad subrēpendum |
| Ablativ | subrēpendō |
Supinum
| subrēptum |